سياست قدرت هاي منطقه اي و فرا منطقه اي درمسئله انرژي منطقه قفقاز

با فروپاشی نظام دوقطبی، اسیای مركزی و قفقاز به عنوان بخش جنوبی از قلمرو هارتلند نظریه مكیندر، هویت جغرافیایی - سیاسی مستقل پیدا كرده و به عنوان فضای فاقد قدرت تاثیرگذار، به عرصه رقابت قدرتهای منطقه ای و فرامنطقه ای تبدیل شد فقدان قدرت تاثیر گذار و نویایی جمهوری های آن، زمینه ساز دخالت قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای در این حوزه استراتژیك فراهم كرده است. قدرتهای یاد شده هر كدام داری اهداف و منافع خاص خود می باشند كه شناخت صحیح دیدگاههای آنان زمینه ساز اتخاذ سیاست های مناسب تری از جانب دستگاه سیا ست خارجی ایران خواهد بود. مقاله حاضر با روش تحقیق در این پژوهش توصیفی -- تحلیلی بوده و روش كار، بهره گیری از منابع مكتوب و دیجیتالی شامل كتب مرجع، سایت های اینترنتی ، مجلات تخصصي مي باشد كد در پی تبیین ترسیم حوزه های انرژی جدید منطقه قفقاز و در ارتباط با قدرت های فرا منطقه ای با این حوزه، شناخت زمینه ها و فرصت های همكاری اقتصادی، سیاسی منطقه قفقاز با قدرت های جهانی و یافتن راهكارهای كاربردی برای تبدیل فرصت ها و تهدیدات انرژی در قفقاز است. سوالی كه مطرح می شود این است آیا با داشتن ذخایر انرژی توانسته امنیت و توسعه را در این مناطق به وجود آورد؟ به نظر می رسد در اختیار داشتن منابع طبیعی فراوان به خصوص منابع انرژی و نیز موقعیت جغرافیایی ییوند دهنده قفقاز در میان روسیه، چین، سایر كشورهای آسیای مركزی و ایران از طریق دریای خزر از جمله فرصت های ژئویولیتیكی این كشورها می باشد و هم چنین قدرت های فرامنطقه ای كه به حضوردر این منطقه پرداختن به ملاحظات سیاسی نسبت به ملاحظات امنیتی، اقتصادی و فنی از اولویت بیشتری برخوردار بوده است.