بررسي اثرات كود زيستي ميكوريزا در ايجاد مقاومت به تنش شوري و بهبود كيفيت گياهان زينتي به منظور ايجاد اشتغال، افزايش ارزآوري از طريق صادرات و توسعه اقتصادي سواحل مكران

ايجاد اشتغال و رشد صادرات غير نفتي دو موضوع اساسي در توسعه اقتصادي است كه با برنامه ريزي جامع براي بهره برداري بهينه از توانمندي هاي بالقوه در بخش هاي مختلف قابل حصول مي باشد. در اين راستا، شناخت منابع و عواملي كه از مجراي صادرات بر رشد تاثير مي گذارد از اهميت بالايي برخوردار است. از جمله مواردي كه قابليت توليد دارد و مي تواند علاوه بر تامين نياز داخلي، منتج به حصول مبالغ قابل توجهي ارز از طريق صادرات گردد، گل و گياه زينتي است. سواحل مكران به لحاظ شرايط اقليمي، داشتن نيروي كار ارزان و مناسب، ميزان نور كافي و نزديكي به كشورهاي حوزه خليج فارس، مستعد توليد و صادرات انواع گل و گياه زينتي مي باشد. فراهم كردن امكانات لازم جهت توليد گلخانه اي اين گياهان مي تواند علاوه بر ايجاد اشتغال و افزايش درآمد ساكنين اين مناطق سبب توسعه اقتصادي منطقه و همچنين توسعه پايدار گردد. بهبود كيفيت گل و گياهان زينتي توليد شده منجر به افزايش انگيزه توليدكننده و همچنين افزايش تقاضا مي گردد. يكي از عواملي كه در راستاي توليدات گلخانه اي سواحل مكران بايد به آن توجه شود شوري آب و خاك در نتيجه ي بالا آمدن آب دريا و پيشروي آن در سواحل مي باشد. در اين راستا، مطالعه حاضر به بررسي اثرات كاربرد ميكوريزا به عنوان كود زيستي در ايجاد مقاومت به تنش شوري و بهبود كيفيت گياهان زينتي در جهت افزايش توليد و صادرات و توسعه اقتصادي سواحل مكران به روش توصيفي- تحليلي مي پردازد.