ارائه الگوي توسعه قابليتها وفرصتهاي كارافريني در سواحل مكران ايران

امروزه كارآفريني مبتني بر دانش به عنوان يكي از علل اصلي توسعه كشورها مطرح ميباشد. هدف از تحقيق حاضر ارائه الگوي توسعه قابليتها و فرصتهاي كارآفريني در سواحل مكران ايران مي باشد. روش تحقيق اين پژوهش كيفي است و از نوع داده بنياد مي باشد. براي گردآوري اطلاعات لازم نيز روش مصاحبه نيمه ساختار يافته مورد استفاده قرار گرفته است جامعه آماري تحقيق شامل اساتيد دانشكده كارآفريني دانشگاه تهران بود، كه با استفاده از روش نمونه گيري گلوله برفي به انتخاب نمونه هاي آماري تحقيق اقدام شد، در اين مطالعه تعداد 15 نفر به مرور انتخاب شدند. براساس مدل طراحي شده «عوامل اجتماعي» به عنوان مقوله محوري الگوي توسعه فرصتهاي كارآفريني بر مبناي شرط علي «عوامل زيست محيطي» در سواحل مكران محقق مي شوند. «مديريت دانش» با توجه به «عوامل اجتماعي» و با در نظر گرفتن «زيرساختها» (به عنوان زمينه الگو) طراحي و تبيين شده و منجر به تحقق پيامدها يا «نتايج» مي شوند.