تحليل عناصر داستان حضرت نوح در قرآن كريم

داستان حضرت نـوح يكي ديگر از داستان¬هاي زيباي قرآن كريم مي¬باشد كـه در 22 سوره از قرآن به صورت پراكنده، بارها به آن اشاره شده است. در ايـن داستان، خالق هستي پيام خـود را در قالب وقايع طوفان و با به¬كارگيري عناصر متنوّع به بندگان خـود ابلاغ نـمـوده است، تا قوي¬ترين تأثير را بـر مخاطب بگذارد. اين داستان از اسلوب¬هاي متنوّعي بهره گرفته است و اسلوبي كه قـرآن در اين داستان به كار بــرده، با توجّه به اهداف اصلي آن هدايتي است و داستان پـردازي نيست. قرآن بيان‌گر سـرگذشت پيامبران از حـوادث تاريخ و وقايع آن مي¬باشد و از آيات آن چنان استنباط شده است كه داستان ايـن پيامبر با هدف انديشيدن و پندگرفتن از عاقبت امّت ايشان بوده است. خداوند در قرآن مفاهيم را تشريح و اهداف آن را تبيين كرده است و به واسطه¬ي آن چنان تأثيري در جان¬ها وارد نموده كـه عاطفه و وجدان را بر مي¬انگيزد و آن را از حيطه¬ي تاريخي بيرون و وارد عرصه‌ي ديني، عاطفي و ادبي مي¬كند. در ايـن سـوره عناصر داستاني متعدّدي؛ همچون: پي¬رنگ، زاويه‌ي ديد، شخصيّت‌پردازي، گفتگو و حـادثه به‌طور وضـوح ديده شـده است. در اين پژوهش تحليلي ـ ادبي تلاش شده است عناصر مذكور مورد تحليل و بررسي قرار گيرد. با بررسي عناصر داستان به ايـن نتيجه خواهيم رسيد كـه آنچه از عاقبت بيان سـرگذشت¬ها به دست مي‌آيد؛ ايـن است كـه در دل¬ها و روان¬ها تأثير مي¬گذارد و انسان¬ها را بيدار و هدايت مي¬كند و اين ويژگي برجسته از تأثير بلاغت و شيوايي قرآن است.