بهبود كارايي ارتباطات D2D مستقيم مبتني بر موقعيت كاربران در ساختار تك سلولي

Performance Improvement of Direct D2D Communications Based on Users Location in One-Cell Structure

پيشرفت چشمگير مخابرات بي‌سيم و كاربردهاي جديد آن، نياز به طيف فركانسي را بيش از پيش نشان مي‌دهد. در همين راستا، ارتباطات دستگاه به دستگاه (D2D) به منظور استفاده‌ي مجدد از منابع پيشنهاد شده است. اين نوع ارتباط در شبكه‌ي راديو سلولي موجود زيرنشاني (يا رونشاني) مي‌شود و از طيف اختصاص يافته به شبكه‌ي سلولي استفاده مجدد به عمل مي‌آيد. در اين مقاله، ارتباطات D2D مستقيم در مد زيرنشاني در يك ساختار تك سلولي بررسي و شبيه‌سازي شده است و بر اساس موقعيت كاربران، بهبود كارايي صورت مي‌گيرد. بر اساس الگوريتم ضربدري كه معرفي مي شود، كاربران D2D دور از مركز سلول از كانال هاي كاربران سلولي نزديك به ايستگاه پايه استفاده مجدد مي نمايند. نتايج شبيه سازي ها نشان مي دهد كه با استفاده از اين ايده پيشنهادي شاهد نرخ مجموع بالاتري خواهيم بود و در يك شعاع بهينه، كه كاربران سلولي مورد نظر داخل آن و كاربران D2D هم فركانس خارج آن واقع هستند، بيشترين نرخ مجموع حاصل مي شود.

Impressive developments in wireless communications and its new applications, shows the need for frequency spectrum more than before. In this regard, Device to Device (D2D) communications as a technique for resource reuse is proposed. Th is type of communications can be underlayed (or overlayed) to a current cellular radio network and reuses same resources used by cellular network. In this paper, underlaying direct D2D communications is analyzed and simulated in a one-cell structure. Performance improvement is obtained according to users positions. By proposing a cris-cross algorithm, D2D users far from the center of the cell reuse the same channels used by cellular users, which are located near to the base station. Simulation results show that higher sum-rate can be achieved by using the proposed idea. Also, maximum sum-rate can be found for an optimum radius, where the cellular users are located inside it and co-channel D2D users are outside it.