بررسي تاثير پيام هاي كوتاه از طريق تلفن همراه ، بر ارتقا آگاهي مردان مبتلاء به ديابت نوع 2

زمينه: ديابت بيماري ناشي از اختلالات متابوليك ، به سبب شيوع فراوان در دنيا به عنوان مشكل بزرگ بهداشتي مطرح مي باشد. با توجه به پيشرفت تكنولژي در عرصه هاي مختلف بهداشت وسلامت ، وجود سيستم آموزشي با تلفن همراه براي ارتقا ، آگاهي ، نگرش و عملكرد مطلوب در ارتباط با بيماري ديابت ،درجهت آموزش مداوم بيماران و خانواده هاي آنها سهم بسزايي دارد . بنابراين اين پژوهش با هدف بررسي تاثير پيام هاي كوتاه از طريق تلفن همراه ، بر ارتقا آگاهي مردان مبتلاء به ديابت نوع 2، مراجعه كننده به بيمارستان الزهرا اصفهان در سال 1394 صورت پذيرفت. اهداف: تعيين و مقايسه تاثير پيام هاي كوتاه از طريق تلفن همراه ،بر ارتقا آگاهي مردان مبتلاء به ديابت نوع 2، مراجعه كننده به بيمارستان الزهرا اصفهان در سال 1394 روش تحقيق: پژوهش حاضر يك مطالعه كارآزمايي آموزشي و جامعه ي مورد پژوهش، بيماران مرد مبتلا به ديابت نوع دو، 30 سال به بالا كه بطور تصادفي به 3 گروه 36 نفره ،گروه مداخله 1(دريافت كننده پيام هاي سود محور)، گروه مداخله 2(دريافت كننده پيام هاي زيان محور) و گروه 3 به عنوان گروه كنترل تقسيم شده بودند . با استفاده از پرسشنامه تهيه شده در اين پژوهش، پيش آزمون و آزمون بعداز آموزش ،به فاصله سه ماه و مداخله بصورت پيام كوتاه ، 2 بار در هفته، هر بار يك پيام آموزشي براي بيمار ويك نفر از اعضاي خانواده انجام پذيرفت. نتايج بررسي و سه گروه با هم مورد مقايسه قرار گرفتند. يافته ها: يافته ها نشان داد كه هردو نوع پيام آموزشي (سود محور وزيان محور) در ارتقا آگاهي بيماران راجع به بيماري ديابت نقش بسزايي داشته است. نمرات آگاهي در پيش آزمون وپس آزمون بترتيب بصورت زير گزارش گرديد: (گروه مداخله با پيام هاي سود محور43/ 16±11 /36 و 07 /1±44 /59) (گروه مداخله با پيام هاي زيان محور63/ 17±44/ 34 و02 /1±41 /59)و(گروه كنترل61 /13±55/ 35 و21 /12±70 /36).آزمون اماري مورد استفاده ANOVA و از نرم افزار spss20 استفاده گرديد نتيجه گيري: با توجه به در دسترس بودن هميشگي تلفن همراه ،ميتوان از آن به عنوان يك وسيله آموزشي در ارتباط با ارسال پيامهاي متنوع بهداشتي مرتبط(ديابت) در جهت ارتقا سطح آگاهي جامعه استفاده كرد .