شماره ركورد كنفرانس :
3939
عنوان مقاله :
ارزيابي ابعاد اثربخشي و اقتصادي فناوري تلفن همراه در برنامه خودمراقبتي بيماران ديابتي
پديدآورندگان :
اصغرزاده اسري دانشگاه علوم پزشكي ايران , يزداني ندا دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد
كليدواژه :
بيماران ديابتي , اثربخشي , فناوري تلفن همراه , هزينه اثربخشي
عنوان كنفرانس :
دومين كنگره بين المللي سلامت همراه (Mobile Health)
چكيده فارسي :
زمينه: ديابت به عنوان يكي از شايع ترين بيماري هاي مزمن سراسر جهان است. از طرفي استفاده از نرم افزارهاي تلفن همراه در بين جمعيت زيادي از افراد محبوبيت پيدا كرده است لذا مي توان از نوآوري به عنوان نيرويي قوي در توسعه مراقبت سلامت استفاده نمودكه علاوه بر تاثيرات باليني در روند درمان مي تواند تاثيرات اقتصادي وسيعي روي نظام سلامت داشته باشد. با توجه به اينكه فناوري هاي پزشكي سالانه درصد بالايي از هزينه ها را به خود اختصاص مي دهند توجه به سرمايه گذاري در بخش سلامت به دليل اهميت بالاي آن ضروري است.
اهداف: مطالعه حاضر با هدف ارزيابي اثربخشي و هزينه استفاده از مداخله تلفن همراه بر كنترل قندخون در برنامه خودمراقبتي بيماران ديابتي انجام گرفته است.
روش تحقيق: به منظور ارزيابي اثربخشي باليني و هزينه مداخله مذكور جستجوي جامع شواهد معتبر باليني (انواع مطالعات كارآزمايي باليني، مطالعات مرور ساختاريافته، مطالعات ارزشيابي اقتصادي و گزارشهاي ارزيابي فناوري سلامت) از بانكهاي داده اي پزشكي (PubMed ، EMBASE و Cochrane) با استفاده از استراتژي جستجوي مشخص هر پايگاه ضمن جستجوي دستي در سايتهاي مرتبط و رفرنس هاي كليدي مطالعات مرتبط انجام و نتايج در قالب مطالعه مروري ارائه گرديد.
يافته ها: اپليكشن هاي موجود از برنامه هاي خود مديريتي مانند فعاليت هاي فيزيكي، دوز و يا داروهاي انسولين، تست قند خون، و رژيم غذايي پشتيباني مي كنند. ديگر وظايف پشتيباني در نظر گرفته شده شامل پشتيباني تصميم گيري، اطلاع رساني / هشدار... مي باشد. نتايج نشان داده كه برنامه هاي كاربردي موبايل تاثير مثبتي در روند خود مديريتي بيماري ديابت داشته است. اين فناوري به ويژه براي افراد مسن و نوجوانان، گروه هاي سني كه در كنترل ديابت خود مشكل داشتند مفيد بوده است. علاوه بر دسترسي به بيماران در نقاط مختلف جهان، در بهبود پارامترهاي بيماري و افزايش آگاهي افراد و كيفيت شاخص هاي زندگي موثر خواهد بود.
نتيجه گيري: در دنياي فناوري هاي پزشكي، مادامي كه فناوري هاي جديد در محيط واقعي مورد آزمون قرار نگيرند با عدم قطعيت وسيعي روبرو مي باشند. ليكن ارزيابي تكنولوژي هاي جديد در زمان ورود به بازار، از اين عدم قطعيت كاسته و فراهم كننده ديدي از آينده خواهد بود. شواهد حاكي از آن است كه استفاده از اين مداخله علاوه بر كاهش هزينه هاي نظام سلامت و بيماران، در بهبود كيفيت ارائه خدمت به اين دسته از بيماران نقش موثري را ايفا مي كند.