طراحي مدل اوليه نرم افزار همراه خود مراقبتي بيماران همودياليزي با رويكرد تعاملي

زمينه: بيمارانى كه دچار نارسايى مزمن كليه هستند مخصوصا آنها كه تحت درمان با همودياليز قرار دارند با مشكلات عمده اي مانند صرف وقت طولاني در بيمارستان مواجه اند. بكارگيري فناوري هاي نوين در كنار حفظ كيفيت مطلوب ارائه خدمات، مي تواند به كاهش اين مشكلات كمك كند. اهداف: تحقيق حاضر با هدف حمايت از بيماران دياليزي در راستاي ارتقاي ارائه خدمات درماني آنها به طراحي مدل اوليه نرم افزار همراه خودمراقبتي بيماران همودياليزي با رويكرد تعاملي پرداخته است. روش تحقيق: روش كار در مطالعه حاضر شامل دو بخش مطالعه كتابخانه اي و نظرخواهي از متخصصين مربوطه بود. در ابتدا مجموعه مشكلات، عوارض احتمالي و راهكارهاي اوليه خود مراقبتي براي بيماران كليوي از منابع موجود و مشاوره، نظرسنجي و تاييد متخصصين باليني بدست آورده شد. با توجه به اطلاعات بدست آمده، مقادير ورودي و خروجي و اهداف كلي برنامه در قالب مستنداتي مشخص گرديد. پايگاه داده آن به صورت يك نمودار ERD طراحي و سپس نرمال سازي آن انجام شد. پس از آن نمودار جريان داده ) DFD ) و طراحي واسط كاربري انجام پذيرفت. ارزيابي واسط كاربري با نظرسنجي از متخصصين و خبرگان حوزه نرم افزار انجام گرديد و مورد تاييد واقع شد. يافته ها: مدل اوليه نرم افزار همراه خود مراقبتي داراي قابليت تعاملي، ساختار مستند، و پايگاه داده است. مشكلات مستند شده در اين نرم افزار شامل دوازده مورد به همراه راهكارهاي خود مراقبتي مربوطه است. اساس اين نرم افزار به اين گونه است كه بيمار همودياليزي پس از ورود مشكلاتش در ابزار هوشمند همراه خود، راهكارهاي اوليه خود مراقبتي را از نرم افزار دريافت خواهد نمود. نتيجه گيري: نرم افزار طراحي شده حاضر مي تواند به رفع و يا كاهش بعضى از مشكلات احتمالي بيماران دياليزي، در زماني كه به پزشك معالج دسترسي ندارند و يا بين جلسات دياليز و معاينات دوره اي، كمك نمايد. از طرفي به دليل در دسترس بودن نرم افزار بر روي ابزار هوشمند همراه بيمار و داشتن فرصت كافي براي درج دقيق و كامل مشكلات، موجبات كاهش خطاي ارائه اطلاعات و ارتقاي كيفيت زندگي در اين بيماران را فراهم خواهد ساخت.