چكيده فارسي :
زمينه و هدف: بيماري هاي مزمن از علل عمده مرگ و مير در جهان مي باشند. بيماراني با شرايط مزمن ميزان متوسطي از زمان خود را با پزشك شان و باقيمانده زمان خود را صرف مديريت سلامتي و بيماري خود مي كنند. فعاليت هاي خود مديريتي شامل مديريت نشانه هاي علائم تا جلوگيري از عوارض بيماري، پيروي از رژيم هاي درماني، آغاز و حفظ تغييرهاي سبك زندگي و سازگاري با نتايج فيزيكي و رواني اجتماعي بيماري مي شود و نيز تكنولوژي سلامت همراه مي تواند به پيشرفت آهسته بيماري مزمن و بهبود ممتد بعد از ترخيص بيمارستان در محيط هاي مراقبتي حاد و مداخله سريع كمك كند و با توجه به توسعه در حال گسترش بيماري هاي مزمن و نيز افزايش تكنولوژي موبايل ، كاربرد سلامت همراه در خودمديريتي و پيشگيري اوليه به نظر مي رسد در حال توسعه مي باشد. هدف از اين مقاله مروري بر بررسي شواهد موجود بر فوايد، درك و عمل گرايي تكنولوژي سلامت همراه براي پيشگيري و مديريت بيماري هاي مزمن مي باشد.
روش: جستجوي اين مرور نظام مند در پايگاه هاي اينترنتي pubmed, sciencedirect, medline ,embase, googlescholar انجام شده است. در اين رابطه مقاله هاي انگليسي مرتبط با كابردهاي
تكنولوژي سلامت همراه در پيشگيري و مديريت بيماري هاي مزمن در سال هاي اخير از 2005 تا 2016 بازيابي شدند.
يافته ها: يافته هاي بدست آمده در مورد فوايد كاربرد تكنولوژي سلامت همراه براي مديريت بيماري هاي مزمن نشان داد، بيماري هاي مزمني كه تكنولوژي سلامت همراه براي مديريت آنها بررسي شده است عبارتنداز ديابت ها، قلبي عروقي، بيماري مزمن ريه )از جمله آسم(، سلامت روان و چندين تكنولوژي - سلامت همراه از قبيل موبايل، تبلت، ميني لپ تاپ استفاده شده كه رايج ترين شيوه آنها از طريق SMS بود. سه فراتحليل با كاربرد تلفن هاي موبايل، SMS اينترنت با اندازه هاي اثر متوسط (0/60، 0/51، 0/27)،
براي بيماران ديابتي، بهبود در كنترل گليسميك را نشان دادو سه مطالعه در مورد مداخله هاي سلامت همراه در مورد بيماري آسم بهبود بيشتري را در سرفه هاي آسم و نشانه هاي بيماري در زمان شب و نيز كيفيت زندگي بيماران آسم نشان داد و نيز يافته ها در مورد فوايد كاربرد تكنولوژي سلامت همراه در مورد ارتقاء رفتارهاي سالم و پيشگيري، بهبود معني داري را در فعاليت فيزيكي و كاهش وزن نشان داد.
نتيجه گيري: تلفن هاي همراه چندين ويژگي دارند كه آنها را به عنوان ابزاري جذاب براي پيشگيري و خودمديريتي بيماري هاي مزمن ايجاد كرده است. چرا كه آنها قابل حمل و شخصي بوده و دسترسي مستقيم به دامنه وسيعي از منابع بيروني را ميسر مي سازندتا از اين طريق مداخله هاي هدفمندي را با بيماري مزمن داشته باشيم و نيز تكنولوژي سلامت همراه مي تواند براي تغيير رفتار نيز مورد استفاده واقع شود.