طراحي يك سيستم تصميم يار باليني هوشمند همراه جهت مديريت و كنترل بيماران ديابتي

زمينه: ديابت يا بيماري قند، يك اختلال متابوليك در بدن است. عوارض ديابت مي تواند اعضاي مختلف بدن همچون كليه، چشم و اعصاب را درگير كنند. همچنين ديابت با افزايش ريسك بيماري هاي قلبي عروقي ارتباط مستقيمي دارد. اين بيماري با ايجاد مشكلات و اختلالات مانند بيماري قلبي عروقي، آسيب به اعصاب و قانقاريا مي تواند زندگي فرد را به خطر اندازد. كنترل و اقدامات خودمراقبتي اهميت بسزايي جهت جلوگيري از عوارض وكنترل بيماري ديابت دارد. استفاده از تلفن همراه به دليل در دسترس بودن وپذيرفته شدن بوسيله كاربران و كاربرد آسان و قابليت انتقال آسان داده ها، تبديل به ابزاري سودمند جهت كنترل و مراقبت بيماران شده است. در اين مطالعه مدلي پيشنهاد ميكنيم كه در بستر دستگاههاي الكترونيكي قابل حمل اجرا مي شود و درجهت مديريت و كنترل ديابت به بيماران و تيم مراقبت كمك مي كند. اهداف: هدف از طراحي اين مدل ارايه يك سيستم هوشمند است كه درمواقع لازم به بيمار توصيه و يادآوري مي كند. و بصورت يك مراقب همراه عمل ميكند. وجه تمايز اين سيستم توصيه كننده هر چه بيشتر شخصي سازي كردن پيشنهادات به بيمار، درجهت كنترل بيماري و عوارض آن است. روش تحقيق: سيستمهاي خبره با هدف در دسترس قرار دادن مهارت افراد متخصص براي افراد غير متخصص طراحي شده است. سامانههاي توصيهگر به طور كلي به چهار دسته تقسيم ميشوند؛ در رايجترين تقسيمبندي، آنها را به سه گروه ۱.محتوا محور 2.دانش محور و ۳.صافي سازي تجمعي، تقسيم ميكنند، .4 Hybrid RS هم براي آنها قائل ميشوند . هسته اصلي مدل پيشنهادي براساس سيستمهاي توصيه كننده تركيبي recommender system)(Hybrid ميباشد. توصيه هاي ارايه شده به بيمار براساس مشخصات باليني و داده هاي پزشكي بيمار و نيز دانش خبره ميباشد. هسته مدل ازچهار ماژول تشكيل شده است كه شامل اطلاعات ورودي، خروجي، موتور سيستم خبره و پايگاه دانش ميباشد. وجه تمايز اين مدل مكانيزم تصميم گيري سيستم خبره است كه براساس سيستمهاي توصيه كننده تركيبي است.در اين روش بيماران به چهار دسته ديابت نوع يك ،نوع دو، حاملگي و پيش ديابتي كلاسبندي ميشوند . توصيه هاي لازم به بيمار براساس تركيبي از اطلاعات ثبت شده براي شخص بيمار و توصيه هاي لازم براي كلاسي كه بيمار به آن تعلق دارد انجام ميشود. يافته ها: توصيه به بيمار شامل يادآوري مصرف دارو، يادآوري انجام آزمايشهاي دوره اي ، تفسيرو ثبت نتايج، توصيه به انجام فعاليت فيزيكي، ثبت ومحاسبه فعاليت انجام شده، يادآور براي كنترل قلب و كليه وچشم، پيگيري و مراقبت زخم پاي ديابتي و ...درنهايت توصيه به مراجعه حضوري به پزشك درمواقع ضروري ميباشد.كليه اطلاعات ثبت شده در پرونده سلامت شخصي بيمار ذخيره ميشود. نتيجه گيري: خودمراقبتي در بيماري ديابت نقش بسيار مهمي در كنترل بيماري دارد. در مدل ارايه شده نسبت به سيتمهاي تصميم يار باليني مشابه توصيه ها بيشتر شخصي سازي شده و خاص بيمار هستند. بطوريكه براي بيماران در شرايط تقريبا مشابه متناسب با تاريخچه پزشكي فرد بيمار و ويژگيهاي گروهي كه به آن تعلق دارد توصيه ميشود.