رايج ترين برنامه هاي كاربردي تلفن همراه هوشمند در بين دانشجويان پزشكي و موانع استفاده از آن

زمينه : دانشجويان پزشكي نيازمند دسترسي سريع و بموقع به اطلاعاتي مانند راهنماهاي باليني، منابع دارويي، محاسبات باليني، اطلاعات بيماران و همچنين آخرين شواهد علمي بدون هيچ گونه محدوديت مكاني و زماني مي باشند. يكي از اين ابزارها كه اخيرا رشد فزاينده اي داشته و به جهت داشتن قابليت هاي خاص خود مورد پذيرش متخصصان سلامت بويژه دانشجويان پزشكي قرار گرفته است تلفن همراه هوشمند مي باشد كه در حقيقت ابزاري است كه داراي سيستم عامل بوده و قابليت نصب برنامه هاي كاربردي مختلف و همچنين توانايي محاسبات پيچيده و برقراي ارتباطات مرتبط مي باشد. اهداف: هدف اين پژوهش، شناسايي رايج ترين برنامه هاي كاربردي تلفن همراه هوشمند در آموزش باليني دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي اروميه و موانع مرتبط با آن مي باشد. روش بررسي : اين مطالعه از نوع توصيفي بوده كه در سال 1394 انجام گرفت. جامعه پژوهش شامل 450 نفر از دانشجويان پزشكي دوره آموزش باليني دانشگاه علوم پزشكي اروميه مي باشند. داده ها از طريق يك پرسشنامه خود ساخته كه روايي آن بر اساس مفاهيم موجود در متون معتبر علمي و دريافت نظرات صاحب نظران تعيين شد و پايايي آن نيز از طريق محاسبه مقدار آلفاي كرونباخ بدست آمد(82/. =α). تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار آماريSPSS انجام شد . يافته ها : از450 پرسشنامه توزيع شده، 348 مورد (77.3 درصد) جمع آوري شد، 3 /57 درصد از پاسخ دهندگان مونث و ميانگين سني 24.3 سال بود فراواني پاسخ دهندگان بر حسب دوره هاي مختلف آموزشي شامل: 8/ 37 درصد اكسترن، 5 /33 درصد انترن و 6/ 27 درصد رزيدنت مي باشد. 6 /81 درصد دانشجويان داراي تلفن همراه هوشمند بودند كه از لحاظ سيستم عامل بيشترين (7 /48 درصد) مربوط به اندرويد مي باشد. رايج ترين برنامه هاي كاربردي در بين دانشجويان به ترتيب عبارتند از Up to date (37 درصد)، Skyscape (18 درصد)، Pubsearch (15 درصد)، Medscape (12 درصد) و Epocrates (10 درصد) مي باشد. عدم شناخت مناسب و كمبود آموزش نحوه استفاده از برنامه هاي كاربردي پزشكي، همچنين نبود اعتبار سنجي و فرهنگ سازي از مهمترين موانع استفاده از اين برنامه هاي كاربردي در بين دانشجويان مي باشد. بحث و نتيجه گيري : با توجه به كمبود شناخت دانشجويان و همچنين مهارتهاي فني استفاده از برنامه هاي كاربردي پزشكي، پيشنهاد مي شود دوره هاي آموزشي لازم جهت آشنايي و نحوه كاربرد برنامه ها برگزار گردد. از سوي ديگر اعتبار سنجي برنامه هاي كاربردي پزشكي توسط موسسات معتبر سلامت و سهولت استفاده از برنامه هاي كاربردي مي تواند تاثير بسزايي در افزايش استفاده از اين برنامه ها را داشته باشد.