نقش بازارچه هاي محلي در ارتقاء اقتصاد روستايي مورد: دهستان سلطان آباد

نواحي روستايي معمولا فضاهاي مناسبي جهت توليد هستند كه در آن محصولاتي در زمينه هاي مختلف نظير زراعت، دامداري و صنايع روستايي به عمل مي آيد. قسمتي از محصولات روستاييان علاوه بر مصرف شخصي به صورت مازاد نيز باقي مي ماند كه براي تامين ديگر نيازهاي روستاييان به فروش مي رسد. به طوركلي رونق بازارهاي روستايي، بيشتر در اوايل فصل پاييز و اواخر فصل زمستان است، علت اين امر نيز كاهش حجم كار زراعي و برداشت محصولات در اوايل پاييز و نزديكي بهار و آغاز كار زراعي است. لذا اين سوال مطرح مي گردد كه ايجاد بازارچه هاي هفتگي چه تاثيري بر درآمد و اشتغال روستاييان دارد، از اينرو هدف تحقيق اولويت بندي ايجاد بازارچه هاي محلي در دهستان سلطان آباد و تعيين عوامل ترغيب كننده و بازدارنده در شكل گيري آن است. روش تحقيق كمي بوده و داده هاي تحقيق با ابزار پرسش نامه بدست آمده است جامعه تحقيق دربرگيرنده زارعين و فروشندگان محصولات كشاورزي در دهستان سلطان آباد است. در مجموع بررسي تأثير عوامل تحقيق با آزمون رگرسيون چند شاخصه به اين ترتيب برآورد شد: 1- اولويت بازاريابي سرمايه، 2- اولويت نيروي انساني، 3- اولويت بازاريابي توليدات، 4- اولويت خدمات حمل و نقل، و 5- اولويت توزيع نهاده ها. بدين ترتيب مسائل ايجاد و توسعه بازارچه هاي محلي در رفع اولويت هاي كسب شده در آزمون شامل: الف) رفع مسائل سرمايه اي. ب) مديريت نيروي انساني به ويژه جوانان دهستان. ج) امنيت از خريد محصولات توليدي و بازار مصرف. د) مسائل مرتبط با حمل و نقل و توسعه زيرساختهاي ارتباطي و مواصلاتي و...) تأمين و توزيع عادلانه و مناسب مواد اوليه و نهاده ها در دهستان سلطان آباد به ترتيب داراي بيشترين اهميت است.