شناسايي و تحليل فرصت‌هاي توسعه‌ي كارآفريني در نواحي روستايي مطالعه موردي: بخش رضويه، شهرستان مشهد

در حال حاضر بخش عمده‌اي از جمعيت كشور، ساكن در نواحي روستايي هستند. با اين‌حال اين نواحي با مشكلات فراواني هم چون: سطح بالاي فقر، بيكاري، نبود اشتغال، مهاجرت بالا و نبود امكانات روبه رو هستند. كارآفريني روستايي، راهكاري جديد در نظريه‌هاي توسعه براي توانمندسازي و ظرفيت‌سازي در مناطق روستايي باهدف كاهش شكاف شهر و روستا، ايجاد برابري اقتصادي، اجتماعي، محيطي و نهادي است. علي‌رغم وجود فرصت‌هاي بسيار در نواحي روستايي براي توسعه ي كارآفريني، به نظر مي‌رسد اين فرصت‌ها، چندان شناخته‌شده نيست. بر اين اساس مطالعه ي حاضر، به بررسي فرصت‌هاي توسعه ي كارآفريني روستايي در بخش رضويه ي شهرستان مشهد مي‌پردازد. روش تحقيق از نوع توصيفي- تحليلي است، به كمك مطالعات اسنادي و مصاحبه با مطّلعين محلّي تعداد 17 فرصت، پيش روي روستاييان جهت توسعه ي كارآفريني شناسايي گرديد و به كمك 112 نفر از مطّلعين محلّي و روستاييان بر اساس مقياس تعيين‌شده، نمره‌گذاري گرديد. در ادامه با استفاده از تحليل عاملي در نرم‌افزار SPSS، فرصت‌هاي شناسايي‌شده ذيل 5 عامل اصلي با 68.35 درصد واريانس تبيين شده، قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد مهم‌ترين فرصت‌هاي پيش روي توسعه ي كارآفريني در نواحي روستايي شامل: فرصت‌هاي قانوني با 23.38، ظرفيت‌هاي اجتماعي با 17.82، نيروي انساني با 13.12، مواد اوّليه با 8.13، دسترسي به مراكز جمعيتي با 5.89 درصد واريانس تبيين شده مي‌باشند. ازآنجايي‌كه كارآفريني مي‌تواند نقش بسيار مهمّي در توسعه و رونق اقتصاد روستا داشته باشد، نتايج اين پژوهش مي‌تواند شناخت كافي به برنامه ريزان توسعه و سياست گذاران بدهد تا در صورت برنامه ريزي هاي منظم و كاربردي در جهت رفع معضل بيكاري در نقاط روستايي ياري رساند.