ارزيابي نقش اعتبارات خرد صندوق كارآفريني اميد بر كارآفريني روستايي شهرستان ثلاث باباجاني، استان كرمانشاه

برنامه‌ريزي توسعه ي اقتصادي روستايي كشور در دهه‌هاي اخير با چالش‌هاي عمده‌اي از قبيل: ايجاد اشتغال، مشاركت مردم، افزايش توليد، كاهش فقر، توانمندسازي روستاييان، شكاف اطّلاعات و درنهايت تلاش براي كاستن از نابرابري‌هاي منطقه‌اي بين شهر و روستا همراه بوده است. يكي از استراتژي‌هايي موردتوجّه صاحب‌نظران و سياست‌گذاران براي از بين بردن فقر و كاهش بيكاري در كشورهاي مختلف، تخصيص اعتبارات خرد است. در دو دهه ي اخير در بسياري از كشورها، اعطاي اعتبارات خرد (تأمين مالي خرد) راه-كاري مناسب براي ايجاد فرصت‌هاي شغلي جديد به‌ويژه فعّاليّت‌هاي خوداشتغالي، و جهت مقابله با فقر و توانمندسازي افراد در مناطق كم‌درآمد مطرح‌شده است و برخي كشورها در اين زمينه به موفقيت‌هاي چشم-گيري دست يافتند. پژوهش حاضر به لحاظ ماهيت و هدف، به ترتيب از نوع تحقيقات كاربردي و توصيفي ـ تحليلي مي باشد كه به منظور ارزيابي اثر اعتبارات خرد صندوق كارآفريني اميد بر كارآفريني و اشتغال پايدار روستايي شهرستان ثلاث انجام گرفته است. جامعه ي آمار ي پژوهش را كليه ي افراد روستايي شهرستان كه طي مهروموم‌هاي 1385-1394 از تسهيلات خرد اعتباري دولتي صندوق كارآفريني اميد (1130N= ) استفاده كرده‌اند، تشكيل مي دهد كه با استفاده از فرمول كوكران 286 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شده اند. ابزار اصلي پژوهش، پرسش نامه اي بوده كه روايي (صوري) آن با كسب نظرات اساتيد دانشگاهي و با انجام اصلاحات لازم، تأييد گرديد. جهت بررسي پايايي ابزار تحقيق، يك مطالعه ي راهنما با تعداد 30 پرسش نامه در چهار روستاي خارج از محدوده ي موردمطالعه انجام گرفت و ضريب آلفاي كرونباخ 766/0 به‌دست‌آمده نشان دهنده-ي قابليت اعتماد ابزار مورداستفاده است. نتايج حاصل از تجزيه‌وتحليل متغيرهاي موردمطالعه نشان مي‌دهد كه اعتبارات روستايي اين صندوق توانسته است در ايجاد كارآفريني و اشتغال پايدار روستاييان به‌عنوان يكي از ابعاد اصلي توسعه ي روستايي، در سطح معناداري 05/0 بين 0 و 5 نقش مهمي ايفا ‌كند.