موانع و چالش‌هاي توسعه كارآفريني روستايي در ايران

يكي از مهم ترين راهكارها در جهت توسعه ي روستايي پايدار، رشد و توسعه ي كارآفريني روستايي است. توجّه به كارآفريني روستايي با نگرشي به مشكلات موجود در اين نواحي از اهمّيّت بسيار زيادي برخوردار است. در جهان پيچيده و متحول امروز، تحولات اساسي وقوع يافته در قالب انقلاب كارآفريني، تأثير عمده اي بر ميزان توسعه ي كشورها داشته است تا آن جاكه در حال حاضر توسعه ي كارآفريني، هسته ي برنامه ي توسعه ي بسياري از كشورها است. در ايران نيز توسعه و ترويج كارآفريني به ويژه در مناطق روستايي يكي از نيازهاي جدّي جامعه بوده و شناسايي عوامل مؤثر بر كارآفريني از ضروريات است. هدف مقاله ي حاضر، بررسي چالش-ها و فرصت هايي است كه كارآفريني روستايي ممكن است با آن ها مواجه باشد. براي انجام اين تحقيق از مطالعات كتابخانه‌اي و استفاده از مقالات موجود در سايت هاي دانشگاهي استفاده شده است. براي رفع چالش-ها و بهره برداري مؤثر از فرصت هاي موجود، بايستي همه ي ارگان ها، سازمان ها، نهادهاي عمومي و دولتي به توسعه ي كارآفريني روستايي توجّه جدّي نمايند؛ به‌عبارت‌ديگر، اين مقوله نيازمند عزم ملّي است. مسلماً نقش و سهم دولت در اين فرآيند، بسيار پررنگ تر است. كاهش مقررات دست و پاگير اداري بانك ها و مؤسسات مالي و اﻋتباري، تشويق سازمان هاي دولتي و غيردولتي به حمايت از فعّاليّت هاي كارآفريني در روستاها و تشكيل گروه هاي پس‌انداز خودگردان براي تأمين بخشي از نيازهاي مالي پروژه هاي كارآفريني مي توانند در رفع موانع كارآفريني موردتوجّه قرار گيرند.