امام هادي عليه السلام و حاكمان زمانه

امامان شيعه در طول زندگاني با خلفاي زمان خود درگير بوده و از طرف آنان مورد اذيت و آزار قرار مي‌‌گرفتند. امام هادي نيز از اين قاعده مستثني نبود. دوران امامت حضرت با شش تن از خلفاي عباسي هم زمان بود. در اين زمان دوره جديد خلافت عباسي آغاز شد كه تركان بر دربار عباسي مسلط و به عزل و نصب افراد مي‌‌پرداختند. براي آشنائي با تلاش‌هاي دستگاه خلافت عباسي عليه امام و تبيين موضع حضرت. زمان امامت ايشان را به سه دوره تقسيم كرده و موضع‌گيري خلفا در اين دوره‌ها بررسي شده است. دوره اول از آغاز امامت حضرت در زمان معتصم تا مرگ واثق است. از جانب اين دو خليفه آسيبي به امام نرسيد و واثق عباسي با علويان رفتار نيك داشت. امام از فرصت به دست آمده براي سازمان دهي وكلا بهره برد. دوره دوم با خلافت متوكل آغاز مي‌‌شود. در اين دوره حوادث اسفناك و نگران كننده‌اي رخ داد. مانند تخريب مرقد امام حسين ، كشتن جمعي از شيعيان ، سخت‌گيري به علويان و توطئه و سعايت عليه امام هادي. متوكل امام را از مدينه به سامراء برد و مشكلات متعددي براي ايشان و وكلاي امام ايجاد كرد؛ ولي امام هادي توانست از ميان توطئه‌‌ها، موفق خارج شود. تا اين كه متوكل به دست فرزندش كشته شد. و دوره سوم آغاز شد كه هم‌زمان با خلافت سه تن از خلفاي عباسي بود. در اين دوره دستگاه خلافت از ثبات برخوردار نبود و منجر به شهادت حضرت گرديد.