بررسي رابطه بين تمركز مشتري با عملكرد مالي شركت‌هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران

تأثير تمركز مشتري بر عملكرد شركت از دو ديدگاه قابل بررسي است، ديدگاه اول تمركز مشتري را عامل فشار بر فروشنده در نظر مي‌گيرد، ولي ديدگاه دوم آن را عاملي براي افزايش هماهنگي توليد، مديريت موجودي‌ها و تسهيم اطلاعات در زنجيره تأمين مي‌داند. افزايش تمركز مشتري موجب كاهش هزينه‌هاي فروش و بهبود عملكرد مالي شركت مي‌شود. هدف مطالعه حاضر بررسي ارتباط بين تمركز مشتري با عملكرد مالي و بازده سهام شركت است. براي اين منظور، مدل‌هاي رگرسيون چند متغيره براي داده‌هاي تركيبي برآورد گرديد. داده‌هاي موردنظر از شركت توليدي مشاهده پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي دوره 1393-1383 جمع آوري شده است. يافته‌ها نشان مي‌دهد، تمركز مشتري با عملكرد مالي رابطه ي مثبتي دارد كه از نظر آماري معنادار است. بنابراين افزايش تمركز مشتري، عملكرد مالي شركت‌ها را بهبود مي‌بخشد. همچنين شركت‌هاي برخوردار از تمركز مشتري بالا، مديريت موجودي بهينه‌تري را تجربه مي‌كنند. اما رابطه‌ي معناداري بين تغييرات تمركز مشتري با تغييرات آتي عملكرد مالي و بازده تعديل شده يافت نشد. يافته‌هاي اين تحقيق از اهميت وجود مشتريان عمده در بازار حمايت مي‌كند.