پاليمسست ، از تاريخ و اديان تا معماري، نمونه موردي : مسجد جامع اصفهان

برطبق فرهنگ انگليسي آكسفورد پاليمسست عبارت از كاغذي از جنس پوست است كه نوشته هاي قبلي روي آن را مي توان پاك كرد »« تا سطح تميزي را براي نوشته جديد ايجاد كرد. به اين ترتيب روي متني از يونان باستان مي توان متني مسيحي قرار داد مفهوم پاليمسست در معماري از اين حقيقت گرفته شده است كه يك مكان را نمي توان تنها به صورت شكل و فرم موجود تعريف كرد بلكه به عنوان يك بافت گرامري است كه از طريق به يادآوري معماري و رابطه معماري و اجتماع درگذشته، مي توان آينده آنرا خواند. با توجه به مفهوم پاليمسيت كه به اختصار ارائه شد ،تاريخ بستريست كه لايه ها در گذر زمان بر آن شكل مي گيرند و دين در سير تحول و تكامل خود از آغاز تا كنون پاليمسستي است هزاران ساله كه تعاملي دو سويه بين معماري ابنيه مذهبي و تاريخ بر قرار مي كند. اين تعامل در دين اسلام و در معماري مساجد به بالاترين سطح تكامل خود در ايران مي رسد .در اين پژوهش سعي بر آن است تا با بهره گيري از مطالعه موردي مسجد جامع اصفهان كه به مثابه دايره المعارفي از تاريخ معماري ايران است ، به بررسي لايه هاي پاليمسستيك تاريخ، اديان و معماري پرداخت.روش تحقيق در اين نوشتار توصيفي -تحليلي بوده و در آن از اطلاعات كتابخانه اي بهره جسته شده است.