جلوه معنويت درمعماري از ديدگاه سنت گرايان

روح آدمي رابطه اي ناگسستني با ماوراء و آنچه به عنوان دين درفرهنگ ها اطلاق مي شود دارد انسان درجستجوي خويشتن خويش با بهره گيري از ذات خود دربالاترين سطح دست به خلق هنرهايي مي زند كه نتيجه عالي بروز اين جنبه ي فرامادي است معماري به مثابه هنري كه بسياري ازجنبه هاي زندگي را درخود سامان ميدهد محملي مناسب برايت حقق اين رخداد آسماني است دراين مقاله چگونگي مقوله معنويت درمعماري مورد بحث است از ديدگاه سنت گرايان مفهوم معنوين درهنرها بالاخص معماري معيارهايي دارد و ناشي از عناصري است كه نقش نشانه ها و رموز درپديدآمدن آنها غيرقابل انكار است نمونه هايي از معماري معنوي را مي توان دراثار برجسته اسلامي و نيز معابد هندويي مشاهده نمود درابتدا مفهوم معنويت و رابطه ان با دين از چند ديدگاه مختلف بررسي شده است ويژگيها هنرمقدس كه درواقع همان هنروابسته به حقيقت مطلق است و هنرديني و هنرسنتي به عنوان تعاريفي كه براي تمييز هنرمقدس شكل گرفته اند بيان شده است.