بررسي و تبيين مفهوم هنر و زيبايي از ديدگاه عرفاني

هنرشناختي حدسي است و ازتلاقي مبدا وحداني با مبدا وجودي به دست م يآيد درمعناي اصطلاحي هنر اختلافات زيادي به چشم مي خورد كه نشان ميدهدهنر به خاطر عمق و گستردگي و ظرافت خود درعين پيدايي ناپيداست هنرحركتي است حبي براي رسيدن به كمال مطلق و رويت جمال دوست كه از طريق سيرانفسي درذات انسان حاصل آمده و ازعالم معنا به عالم صورت هبوط كردها ست اين معنا با مفهوم امروزين هنر يعني آنچه اثري لذت آفرين و تخديري دارد متفاوت است بخش نخست مقاله حاضر نگاهي به تعاريف و مفاهيم هنر است بخش دوم به بررسي هنر ازديدگاه عرفاني انديشمندان وعرفا مي پردازد نظريات انديشمنداني چون سهروردي عطارنيشابوري مولوي سعدي حافظ ملاصدرا و از دوران معاصر نيز نظرات علامه جعفري آيت اله مطهري دكترشريعتي و آيت اله خامنه اي موردمطالعه قرارميگيرد هدف اين بررسي اين استكه اگر طبيعت يك محمل يادخداد ذكر است از آن روست كه خالق ان صانع الهي بودها ست و اگرهنر مي تواند محمل ذكر احد قرارگيرد به اين دليل است كه اگرچه خالق ان انسان است اما ازنوعي الهام فرافردي و حكمت ناشي مي شود كه به او باز ميگردد.