جايگاه هنر اسلامي دربرقراري تعامل درسطوح ادراكي انسان نگرش موضوعي به نگارگري ايراني

انسان درسطوح مختلف به دركجهان خارج پرداخته و با بهره گيري از وجودمختلف حسي و عقلي تصوير ياز دنياي خارج را درذهن ترسيم مي نمايد اين ادراك درسه سطح حسي عقلي و عرفاني تصويري ازدنياي خارج را براي انسان تصوير مينمايند تصورفوق الذكر به انسان اين توان راداده تابتواند بعنوان مخاطب و يا خطيب با ديگرانسان ها ارتباط برقرار نمايد هنر بعنوان ابزاري قدرتمند دراين ارتباط نقش ايفا نموده و از اين قاعده مستثني نمي باشد لذا هنر در3 سطح احساسي عقلاني و عرفاني واسطه اي بين هنرمند و مخاطبدريافتن تعريفي از جهان است مقاله ارايه گرديده برگرفته از تحقيقي است كه با روش كيفي و با تكيه برنمونه هاي موردي برگرفته از نگارگري درهنر اسلامي به بررسي سطوح مختلف ادراكانساني و محدوديت ها و وظيفه هنر درتدوين و تنظيم تصوير از جهان خارج درمخاطب مي پردازد نتايج اين پژوهش جايگاه هنر اسلامي را دربه عنوان ابزاري جهت ترسيم جهان درذهن مخاطب بازخواني نموده و به بيان دلايل و روشهاي انتزاع درهنر اسلامي شاخصا نگارگري مي پردازد.