مبداء و مقصد هنراسلامي

هنرشايد به دليل بازگشت به حس انساني و شايد به خاطر تكيه اش برشهود و مكاشفه كارايي بسياردرانتقال معنا دارد مقصود واقعي هنراسلامي چيزي جز تجلي حقيقت ذات پروردگار نيست درواقع اين نواي اوست كه دراوج هنرمند طنين انداز مي شود و هنرمند بسته به نوع اثر هنري كه ارايه ميدهد از قبيل شعر و موسيقي و معماري و ... اين حقيقت اعلي را برآفتاب مي سازد اگر به طيف گسترده هنرها از شعر و موسيقي و معماري گرفته تا مجسمه سازي و تئاتر و نقاشي و ...نظر كنيم درمي يابيم كه تمامي اين هنرها به رغم تفاوت هاي ظاهري مشهود كه با يكديگر دارند داراي وجوه اشتراكي نيزهستند درمقاله حاضر نگارنده ضمن بررسي آرا ذكر شده پيرامون هنر با مدنظر قرار دادن بينش مذهبي به عنوان نظرگاه پژوهش به بررسي برخي خصوصيات هنر ديني بطوراعم و هنر اسلامي بطور اخص پرداخته است باشد كه با بازگشت به ريشه ها و مبادي فكري هنر گذشته ايران اسلامي و كشف حقيقتي كه هنرمندان همواره سعي در ابراز آن به زبانهاي مختلف نموده اند به كليد وحدت درآنها دست يابد و با بهره گيري از آن حقيقت برتر درهنر امروز معناي از دست رفته را به هنر بازگرداند.