قوتها، ضعفها، فرصتها و تهديدهاي گردشگري روستايي در ايران براساس مدل مديريت راهبردي (مورد: شمال ايران)

در اواخر قرن بيستم بسياري از برنامه ريزان اجتماعي اقتصادي در كشورهاي اروپايي گردشگري را روش مطمئن با چشم اندازي بسيار روشن براي توسعه روستاها، بويژه محروم ترين آنها معرفي كرده اند. مطالعات انجام شده در كشورهاي فرانسه، اتريش، سوئيس، انگلستان، ايرلند، تايلند و ژاپن نشان مي دهد سهم گردشگري روستايي به سرعت در اقتصاد رشد كرده و مكمل فعاليت هاي بخش كشاورزي شده است. ماهيت صنعت گرشگري ايجاد اشتغال، درآمد، متنوع سازي اقتصاد، مشاركت اجتماعي و استفاده از منافع محلي است. اهداف گردشگري روستايي، پاسخگويي به تقاضاي روزافزون جمعيت شهري، براي گذران اوقات فراغت و تفريحات و توسعه سكونتگاه هاي روستايي است. روش انجام پژوهش، پيمايشي است. هدف اين مقاله تحليل وضع موجود به منظور تعيين قوت ها، ضعفاها، فرصتاها و تهديدها در نظام گردشگري روستايي ايران است. روش تحقيق پيمايشي و جامعه آماري متخصصين حوزه گردشگري روستايي است. سؤال اصلي تحقيق اين است كه با توجه به وضعيت موجود گردشگري روستايي در ايران، عمده ترين قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهديدهاي محيطي بر اساس مولفه ها و خرده مولف ههاي گردشگري روستايي در ايران كدام است و چگونه مي توان هر يك از آنها را در جهت تحقق اهداف گردشگري روستايي تعيين، اولويت بندي و وزن دهي كرد. يافته هاي مقاله بيانگر 53 مولفه تأثيرگذار در گردشگري روستايي است. تعداد 12 قوت و 18 ضعف در محيط داخلي و نيز تعداد 10 فرصت و 13 تهديد در محيط هاي بيروني متعامل با گردشگري روستايي در ايران است.