ﮐﺎرﺑﺮد ﭘﻠﯽ ﮐﻠﺮور ﺳﻮﻟﻔﺎت آﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮم در ﺗﺼﻔﯿﻪ آب و ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ آن ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮاد ﻣﻨﻌﻘﺪ ﮐﻨﻨﺪه ﻫ

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻫﻤﯿﺖ آب در زﻧﺪﮔﯽ وﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺘﯽ، ﺗﺼﻔﯿﻪ آن از اﻫﻤﯿﺖ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻄﻮر ﮐﻠﯽ در ﺗﺼﻔﯿﻪ آب و ﻓﺎﺿﻼب از روﺷﻬﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ و ﻓﯿﻠﺘﺮاﺳﯿﻮن و روﺷﻬﺎي ﺑﯿﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد.ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ روﺷﻬﺎي ﺗﺼﻔﯿﻪ آب و ﻓﺎﺿﻼب، ﻣﻨﻌﻘﺪﺳﺎزي ﻣﻮاد زاﺋﺪ ﻣﻮﺟﻮد در آب ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ﻣﻨﻌﻘﺪ ﮐﻨﻨﺪه ﻫﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﻋﻤﻮﻣﺎ ﻋﻤﻞ رﺳﻮب دﻫﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﻧﯿﺮوي ﺟﺎذﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻣﻨﺘﻬﺎ در اﯾﻦ ﻣﯿﺎن ﻣﯽ ﺗﻮان از روﺷﻬﺎﯾﯽ )اﻓﺰودن ﻣﻮاد ﻣﻨﻌﻘﺪ ﮐﻨﻨﺪه( ﺑﺮاي اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﺮﻋﺖ رﺳﻮب دﻫﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد. ﻣﻮاد ﻣﻨﻌﻘﺪ ﮐﻨﻨﺪه داراي اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از: ﻣﻨﻌﻘﺪ ﮐﻨﻨﺪه ﻫﺎي ﻏﯿﺮ آﻟﯽ ﻣﻌﺪﻧﯽ(، ﻣﻨﻌﻘﺪ ﮐﻨﻨﺪه ﻫﺎي آﻟﯽ ﺳﻨﺘﺰي، ﻣﻨﻌﻘﺪ ﮐﻨﻨﺪه ﻫﺎي ﻃﺒﯿﻌﯽ. در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از ﻣﻨﻌﻘﺪ ﮐﻨﻨﺪه ﻫﺎي ﻣﻌﺪﻧﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﭘﻠﯽ ﮐﻠﺮور آﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮم و ﭘﻠﯽ ﮐﻠﺮور ﺳﻮﻟﻔﺎت آﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮم و ﮐﻠﺮور آﻫﻦ و ﺳﻮﻟﻔﺎت آﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮم اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﭘﻠﯽ ﮐﻠﺮور ﺳﻮﻟﻔﺎت آﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮم در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ دﯾﮕﺮ ﺗﺼﻔﯿﻪ ﮐﻨﻨﺪه ﻫﺎي ﻏﯿﺮ آﻟﯽ داراي وﯾﮋﮔﯿﻬﺎﯾﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﻣﯿﺰان ﻣﺼﺮف ﮐﻤﺘﺮ، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻟﺠﻦ ﮐﻤﺘﺮ، ﺗﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﺳﺮﯾﻊ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻫﻤﯿﻦ در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ روش ﺳﺎﺧﺖ ﻣﺎده ﻣﺬﮐﻮر ﺑﺤﺚ ﺷﺪه و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﯿﺰان رﺳﻮب دﻫﯽ ﻣﻨﻌﻘﺪ ﮐﻨﻨﺪه ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ زﻣﺎن ﺛﺎﺑﺖ ﺗﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ )90دﻗﯿﻘﻪ (، ﻣﯿﺰان رﺳﻮب دﻫﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس اﻓﺰاﯾﺶ ﻏﻠﻈﺖ ﻣﻮاد ﻣﻨﻌﻘﺪ ﮐﻨﻨﺪه ﺗﺎ ﯾﮏ ﻣﯿﺰان ﺣﺪي اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در ﻏﻠﻈﺖ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﻮاد ﻣﻨﻌﻘﺪ ﮐﻨﻨﺪه ﻣﯿﺰان رﺳﻮب دﻫﯽ ﭘﻠﯽ ﮐﻠﺮور ﺳﻮﻟﻔﺎت آﻟﻮﻣﯿﻨﯿﻮم ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮاد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.