آسيب شناسي اجراي خط مشي هاي اداري در مناطق كمتر توسعه يافته كشور (مورد مطالعه: استان سيستان و بلوچستان)

: يكي از مراحل مهم فرايند خط مشي گذاري عمومي، مرحله اجراي خط مشي مي باشد. بعد از تنظيم و تدوين خط مشي عمومي و قانوني كردن دستور كار و پيشنهاد خط مشي و طي مراحل لازم، بايد توسط مراجع ذي صلاح قانونگذار تصويب شده و براي اجرا به سازمان مربوط ابلاغ گردد. در مسير اجراي كامل خط مشي هاي اداري، عوامل بازدارنده و تنگناهاي زيادي وجود دارند كه شناسايي عمده ترين آنها به منظور كارآمد كردن اجراي خط مشي هاي اداري از اهداف اصلي اين تحقيق مي باشد. . پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و با توجه به ماهيت داده‌ها، توصيفي و پيمايشي مي‌باشد. در اين تحقيق با توجه به پژوهش هاي انجام شده و نظرات دانشمندان مختلف و با نظرخواهي از مديران و كاركنان 4 سازمان اقتصاد و دارايي، آموزش و پرورش، بهداشت و درمان و جهاد كشاورزي استان سيستان و بلوچستان، موانع اجراي خط-مشي هاي اداري اين بخش در كشور مورد بررسي و مطالعه ميداني قرار گرفت و بر اساس شاخص هاي تدوين شده، پرسشنامه تحقيق طراحي و بين اعضاء نمونه آماري كه شامل 100 نفر مي شد، توزيع گرديد. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه مشكلات مربوط به مجريان و استفاده كنندگان خط مشي، ماهيت خط مشي، سازمان مجري، و فرهنگي با اجراي خط مشي در استان سيستان و بلوچستان رابطه دارند، به عبارت ديگر، همه فرضيه هاي پژوهش مورد تاًييد قرار گرفتند. همچنين نتايج آزمون فريدمن نشان مي دهد: پاسخگويان سه مانع هدفگذاري و تعيين خط-مشي، مانع حقوقي و مانع مربوط به استفاده كنندگان خط مشي را مهمترين موانع مؤثر بر عدم اجراي خط مشي هاي اداري انتخاب كرده اند.