بررسي نقش ميانجي‌گري بدگماني سازماني كاركنان در رابطه‌ي ميان ادراك آن‌ها از رفتارهاي سياسي مديران و تعهد سازماني كاركنان

بدگماني سازماني نگرشي منفي در ميان كاركنان سازمان‌ها است كه در تحقيقات متعددي مورد بحث بوده است. موضوع اصلي در اين تحقيق بررسي نقش ميانجي‌گري بدگماني سازماني كاركنان در رابطه احتمالي ادراك آن‌ها از رفتارهاي سياسي با تعهد سازماني كاركنان است. به نظر مي‌رسد كه بدگماني سازماني مي‌تواند در موارد پيچيده‌تري همچون اين رابطه بررسي شود، و توضيح‌دهنده مكانيزم احتمالي رابطه دو پديده سازماني باشد. به اين صورت كه ادراك از سطح بالاي رفتارهاي سياسي ممكن است موجب افزايش درجه بدگماني سازماني كاركنان شده، و در نتيجه از اين طريق موجب كاهش تعهد سازماني گردد. همچنين در اين روابط نقش بدگماني شخصيتي، به عنوان يك ويژگي فردي تاثير گذار در كنار عوامل محيطي بررسي شده است. اين تحقيق به روش پيمايشي در دو شركت ايراني انجام شده است. در نهايت با تحليل آماري 245 نمونه جمع‌آوري شده، نقش ميانجي‌گري بعد شناختي بدگماني سازماني، در رابطه ميان ادراك از رفتارهاي سياسي با تعهد هنجاري و تعهد تداومي-هزينه‌اي، مشاهده گرديد. همچنين علاوه بر بعد شناختي، دو بعد ديگر بدگماني سازماني (عاطفي و رفتاري) بررسي و آزمون شدند. كه با مشاهده پيشامدها و پيامدهاي مختلفي براي ابعاد مختلف بدگماني سازماني، مشاهده شد كه تعريف سه بعدي اين پديده مي‌تواند ارزشمند باشد. براي تحقيقات آتي نيز بررسي نقش ميانجي‌گري ابعاد ديگر بدگماني سازماني پيشنهاد مي شود.