سبك رهبري دوگانه در شبكه‌هاي نوآوري: ارائه يك چارچوب نظري

در دنياي امروز، ديگر رقابت تنها ميان شركت‌ها وجود ندارد، بلكه رقابت در سطحي بالاتر و ميان شبكه‌‌ها مطرح است. شبكه گروهي متشكل از حداقل سه مجموعه‌ي مستقل است كه با يكديگر جهت نيل به يك يا مجموعه اي از اهداف مشخص و جمعي همكاري مي‌كنند. مديريت و رهبري شبكه‌ها يكي از مسائل مهمي است كه توجه به آن تضمين‌كننده تحقق اهداف شبكه است. تمركز اين مقاله بر شبكه هاي نوآوري است. ضمن بررسي وظايف رهبري در شبكه‌هاي افقي و عمودي، سبك‌هاي مختلف رهبري مورد تحليل قرار گرفته و سبك رهبري دوگانه به عنوان يكي از حالت‌هاي سبك رهبري مشترك تشريح مي شود. نتيجه بررسي‌ها نشان مي دهد كه شكل‌گيري رهبري دوگانه در شبكه‌هاي نوآوري از سه طريق افزايش سطح همكاري ميان شبكه‌ها، نقش‌آفريني مجموعه‌هاي دروازه‌بان و نقش‌آفريني نهاد راه‌انداز شبكه و در قالب يك رهبر دانشي و يك رهبر صنعتي صورت مي گيرد. با توجه به اين موضوع، يك چارچوب نظري براي اداره شبكه-هاي نوآوري با رهبري دوگانه ارائه شده است. همچنين نقش هر يك از اعضاي اصلي شبكه (شامل مياندار دانشي، مياندار صنعتي، نهاد راه انداز و نهاد دروازه بان) تشريح شده است. به علاوه، از طريق يك مثال عملي در ارتباط با طرح ازدياد برداشت از مخازن نفت ايران، جزييات بيشتري از چارچوب نظري مشخص و ارائه شده است. بررسي ها نشان مي-دهد كه رهبري دوگانه در شبكه ازدياد برداشت، به صورت تركيبي از سه حالت فوق (افزايش سطح همكاري ميان شبكه‌ها، نقش‌آفريني مجموعه‌هاي دروازه‌بان و نقش‌آفريني نهاد راه‌انداز شبكه)، ايجاد شده است.