نيازسنجي آموزشي و حمايت اجتماعي مادران داراي فرزند با نشانگان داون

هدف: آموزش خانواده‌هاي داراي فرزند با نشانگان داون و اجراي برنامه‌هاي حمايتي مناسب براي آنان، مستلزم سنجش نيازهاي آموزشي و حمايتي آنان است. بررسي حاضر نيازهاي مادران داراي فرزند با نشانگان داون به حمايت اجتماعي و آموزشي فرزندشان را مورد سنجش قرار داد. روش: پژوهش حاضر به صورت توصيفي-پيمايشي و جامعۀ آماري شامل تمامي مادران دانش‌آموزان دختر با نشانگان داون شاغل به تحصيل در سال تحصيلي 95-1394 در مجتمع آموزشي شهيد اصلاني وابسته به ادارۀ آموزش و پرورش استثنايي شهر تهران بود. نمونۀ مورد مطالعه شامل سي نفر از مادران داراي دختر با نشانگان داون بودند كه به شيوۀ نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ نيازسنجي محقق ساخته بود كه با استفاده از پرسشنامۀ نيازسنجي به‌پژوه و محمودي (1394)، طراحي و توسط مادران تكميل شد. پرسشنامه شامل سه بخش بود: بخش اول اطلاعات جمعيت شناختي؛ بخش دوم سيزده سؤال تشريحي و بخش سوم بيست و هشت گويۀ چهارگزينه‌اي ليكرتي (خيلي زياد، زياد، كم و خيلي كم). يافته‌ها: يافته‌هاي به دست آمده نشان داد كه اين قبيل مادران به شدت نگران آيندۀ فرزندانشان هستند و تمايل دارند بدانند كه چه خدماتي در حال و آينده براي فرزندان آنها وجود دارد. مادران بر اين باور بودند كه بهتر است متخصصان با آنان صادقانه رفتار كنند و آنچه مهم است كه والدين درباره آيندۀ فرزندشان بدانند به آنها گفته شود. مادران درخواست كرده بودند كه برنامه‌هاي آموزشي مناسب به خصوص در زمينۀ آموزش مهارت‌هاي زندگي مستقل براي فرزندانشان اجرا شود. نتيجه‌گيري: مادران كودكان با نشانگان داون نياز بالايي به حمايت اجتماعي و آموزش دارند و اين موضوع ضرورت طراحي، برنامه‌ريزي و اجراي برنامه‌هاي دانش افزايي براي اين گونه خانواده‌ها را نشان مي‌دهد.