پيش بيني اضطراب بارداري بر اساس بهزيستي ذهني و شادكامي در زنان باردار شهر تبريز

اين تحقيق با هدف بررسي رابطه ي بهزيستي ذهني و شادكامي با اضطراب بارداري زنان باردار شهر تبريز انجام گرفته است. طرح تحقيق حاضر در چهارچوب طرح هاي توصيفي از نوع همبستگي قرار دارد. با توجه به طرح تحقيق و جامعه ي آماري، 97 نفر زن باردار با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس براي اين تحقيق در نظر گرفته شدند. در فرآيند گردآوري داده ها، از پرسشنامه هاي شادكامي آكسفورد، اضطراب بك و بهزيستي ذهني كي يز و ماگيارمو استفاده گرديد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS23 و با به‌كارگيري آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه استفاده شد. با استفاده از روش تجزيه و تحليل آماري پيرسون و رگرسيون چندگانه (p 0.05)، نتايج نشانگر رابطه ي معنادار منفي بين بهزيستي ذهني و اضطراب بارداري؛ و شادكامي و اضطراب بارداري بود. همچنين، در خصوص فرضيه ي اصلي تحقيق، يافته ها حاكي از آن بود كه تركيب متغيرهاي بهزيستي ذهني و شادكامي به طور معني‌داري توانستند اضطراب بارداري را تبيين كنند و در حالي كه متغير بهزيستي ذهني به تنهايي توانسته بود 35 درصد از واريانس اضطراب بارداري را در اين مدل تبيين نمايد؛ شادكامي سهمي در تبيين مدل ايفا نكرد. بر اين اساس، نتايج پژوهش حاضر نشان مي دهد بهزيستي ذهني و شادكامي به عنوان دو سازه مثبت در كاهش اضطراب مؤثر مي باشند و از نتايج اين پژوهش متخصصان زنان و زايمان و روانشناسان مي توانند استفاده نمايند.