پهنه‌بندي حسّاسيت زمين‌لغزش با استفاده از سيستم استنتاج عصبي-فازي تطبيقي ( مطالعه‌ي موردي: منطقه‌ي بيلقان، كرج)

ناپايداري‌هاي دامنه‌اي در تأسيسات آبرساني تهران از جمله منطقه‌ي بيلقان موجب شكل‌گيري طرح تحقيقاتي كاربردي با هدف پيشگيري يا كاهش اثرات حركات توده‌اي گرديد. اين پژوهش، با هدف تهيه‌ي نقشه‌ي حساسيت زمين‌لغزش با استفاده از سيستم استنتاج عصبي-فازي تطبيقي در محدوده‌ي سد اميركبيركرج تا آبگير بيلقان صورت گرفت. با بررسي تصاويرماهواره‌اي دقت‌بالا، موقعيت تقريبي لغزش‌ها شناسايي و با انجام بازديدهاي ميداني، تعداد 257 پهنه‌ي لغزشي ثبت و به طور كاملاً تصادفي، ميزان 70 درصد از اين نقاط (تعداد180 لغزش) براي مدلسازي و ميزان 30 درصد (تعداد 77 لغزش) براي اعتبارسنجي مدل انتخاب گرديد. از سوي ديگر كليه‌ي داده‌هاي خام منطقه مورد مطالعه، شامل 18 عامل شكل‌دهنده و تشديدكننده‌ي‌ وقوع زمين‌لغزش اخذ و در محيط نرم‌افزار آرك جي.آي.اس به لايه‌هاي اطلاعاتي تبديل گرديد. در ادامه وزن‌هاي استخراج شده از مدل انفيس به بيش از 3 ميليون پيكسل در هر لايه تخصيص و نقشه‌‌ي پهنه‌بندي حساسيت نهايي تهيه گرديد. اعتبار مدل با خطاي‌ 35895 /0 و 45141 /0 براي داده‌هاي آموزشي و اعتبارسنجي، مورد تأييد قرار گرفت. پس از طبقه‌بندي اين نقشه‌ به 5 كلاس حسّاسيت پذيري مشاهده‌ شد؛ از مجموع 303 كيلومترمربع مساحت محدوده‌ي مورد مطالعه، 4/ 24، 1 /72، 4 /91، 6/ 74 و 5/ 40 كيلومترمربع به ترتيب در طبقه‌ي خيلي‌زياد، زياد، متوسط، كم و خيلي‌كم قرار مي‌گيرد.