مدلسازي مسير بهينه راه‌هاي ريلي با استفاده از سيستم اطلاعات مكاني (GIS)

پژوهش حاضر با هدف تهيه نقشه مسير بهينه در طراحي حمل و نقل ريلي در استان چهارمحال و بختياري انجام شده است. لذا ابتدا مشخصه‌هاي تأثيرگذار در مسيريابي راه‌آهن مشخص شد و با مطالعه عوارض طبيعي و مصنوعي منطقه و لايه‌هاي اطلاعاتي موجود در سازمان نقشه‌برداري و زمين‌شناسي كشور و آثار زيست محيطي راه‌آهن و با توجه به روش‌هاي مسيريابي با شيوه‌هاي مرسوم صورت گرفت. پس از شناسايي اوليه، داده‌هاي مربوط به مشخصه‌هاي يادشده جمع‌آوري، يا تهيه و يك پايگاه داده مناسب در GIS تهيه گرديد. داده‌هاي بكار گرفته شده عبارت‌اند از: شيب، رودخانه‌ها، جاده‌ها، پوشش اراضي، جنس خاك، مناطق زيست‌محيطي، گسل و نقاط اجباري (اهداف كارفرما). در مرحله بعد تعيين اهميت و اولويت هر كدام از معيارها نسبت به هم در طراحي مسير و وزن دهي صورت گرفت اين كار براساس ويژگي هاي محيطي، اجتماعي، اقتصادي به همراه اولويت هاي كارشناسان و سياست هاي اتخاذ شده انجام شد و در نهايت براي هريك از عوامل تاثيرگذار در ايجاد نقشه قابليت عبور، نقشه ها استانداردسازي شدند. به منظور داشتن دقت بالا و كاربرد ساده براي وزن دهي مورد استفاده از جامع ترين سيستم طراحي شده، تصميم گيري معيارهاي چندگانه استفاده و مدل ارزيابي چند معياره مكاني SMCE پياده سازي شد و مناسب‌ترين مكان‌ها جهت ريل‌گذاري تعيين گرديد.