تعيين عوامل موثر ايجاد آبگرفتگي در مناطق شهري با استفاده از مدل SWMM (مطالعه موردي: كرج)

رويارويي با بحران هاي محيط شهري يكي از موضوعاتي است كه بيشتر شهرها با آن روبرو هستند كه رواناب و مشكلات مربوط به آب گرفتگي و غرقاب شدن معابر و اماكن عمومي و خصوصي يكي از اين موارد مي باشد. كنترل وقايعي مانند آب-گرفتگي معابر، اختلال در سيستم عبور و مرور، سيل زدگي مناطق مسكوني و تأمين امنيت جاني، مالي و رواني شهروندان همواره دغدغه خاطر طراحان و برنامه‏ريزان شهري و مهندسين آب بوده است و هر گونه سهل انگاري در طراحي صحيح آنها مي تواند براي جوامع بشري مشكل آفرين باشد. لذا به منظور پييش بيني عملكرد هيدروليكي از كل سيستم، نياز به استفاده از روش هاي محاسباتي پيشرفته و مدلسازي هاي جديد و كارآمدتر هستيم. در اين مطالعه بمنظور مشخص كردن عوامل موثر در ايجاد آبگرفتگي شهر محمدشهر به عنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب گرديد. جهت تعيين پارامترهاي مدل SWMM مانند مساحت، محيط و تعيين مرز واحدهاي هيدرولوژيك و شيب و ... از نرم افزار ArcGIS استفاده شد. زمان تمركز با استفاده از فرمول هيدروگراف استدلالي استخراج گرديد. در ادامه جهت تعيين تعيين عوامل موثر ايجاد آبگرفتگي در مناطق شهري آناليز حساسيت انجام گرديد. مورد استفاده قرار گرفت. در اين مطالعه ترتيب پارامترها از مهمترين تا كم اهميت ترين شامل درصد اراضي نفوذ‌ناپذير، ضريب زبري مانينگ در مناطق نفوذناپذير، عرض معادل، ارتفاع ذخيره مناطق نفوذناپذير، شيب زيرحوضه، ضريب زبري مانينگ در مناطق نفوذپذير و ارتفاع ذخيره مناطق نفوذپذير مي باشد. در بين عوامل ياد شده بيشترين تاثير مربوط به پارامتر درصد اراضي نفوذناپذير است، با توجه به اينكه استفاده از سطوح نفوذ ناپذير در مناطق شهري غير قابل اجتناب است، مي توان با روشهاي مناسب و اصولي كه بر اساس معيارهاي توسعه پايدار، برنامه ريزي بلند مدت و امكانات موجود انجام مي گيرد خسارت ناشي احتمالي را به حداقل كاهش داد