تعيين عمق در مناطق ساحلي با بكارگيري تصاوير لندست-8(منطقه موردمطالعه سواحل جزيره كيش)

كاربرد سنجش از دور درپايش منابع آب را مي توان به دو قسمت ارزيابي هاي كمي وكيفي تقسيم نمود.ارزيابي هاي كمي،تعيين عمق ويا ژرفا سنجي و ارزيابي هاي كيفي، اندازه گيري پارامترهاي شيميايي، فيزيكي و بيولوژيكي مانند شوري، مواد معلق، رنگ آب، فيتوپلانكتون، جلبك، كلروفيل و...هستند.روش هاي مرسوم عمق يابي از جمله لايدار و سونار پرهزينه و زمانبر مي باشند، اقتصادي ترين و سريع ترين روش تعيين عمق، استفاده از تصاوير ماهواره اي است، كه هم ارزان تر است هم با دقت بالاتر درزمان كمتري سطح بيشتري را پوشش مي دهند. با استفاده از فن آوري سنجش-ازدور مي توان به جمع آوري اطلاعات درزمان كوتاه و درگستره ي جغرافيايي وسيع، دست يافت، اين مورد براي كشور-ايران كه داراي گستره ي وسيع آبي است،اهميت ويژه اي دارد.هدف اين مقاله، بررسي توانمندي تصاوير ماهواره اي لندست-8 درعمق سنجي مناطق ساحلي جزيره كيش است. معروف ترين مدل هاي تجربي در اين زمينه، مدللايزينگا(Lyzenga) واستامپ(Stumpf)هستند كه با يكديگر مقايسه شده اند. الگوريتمي كه استامپ(2003) به منظور برآورد مقادير عمق از تصاوير ماهواره اي ارائه كرده، نسبت به مدل هاي قبل، به اطلاعات اوليه ي كمتري نياز دارد.اين الگوريتم بر مبناي مقادير نسبي بازتابي در باندهاي مرئي عمل مي كند.نتايج ارزيابي اين پژوهش نشان مي دهد كه مقدار انحراف معيار مقادير عمق واقعي و محاسباتي با الگوريتم لايزينگا، 1.92 متر و با الگوريتم استامپ2.20متر مي باشد كه مي تواننددر تعيين عمق مناطق ساحلي مناسب باشند