ارزيابي و پيش بيني تغييرات كاربري اراضي با استفاده از مدل LCM (مطالعه موردي؛ شهر ساري)

توسعه فيزيكي شهرها و در پي آن تغييرات كاربري اراضي در داخل حوضه‌هاي آبخيز موجب بر هم زدن تعادل اكوسيستم ها از جمله از بين بردن پوشش گياهي، فشردگي خاك و تغيير نيم‌رخ آبراهه‌ها كه اين مسايل مي توانند شدت سيلاب‌هاي ناگهاني را افزايش و حجم رسوبات توليدي را بالا ببرد. طي 20 سال گذشته كشورمان از لحاظ جمعيتي رشد فزاينده اي داشته كه در پي تغييرات كاربري اراضي موجب شده است تا بيشتر از گذشته در معرض وقوع سيل ها واقع و در نتيجه مقام هفتم دنيا را از نظر سيل خيزي به خود اختصاص داده است. تغيير كاربري اراضي به عنوان يكي از چالش هاي عمده در قرن بيست و يكم مطرح بوده و برخي حتي اعتقاد به شديد بودن تاثيرات آن نسبت به پديده تغيير اقليم دارند. دراين مطالعه با استفاده از مدل LCM تغييرات گذشته و پيش بيني تغييرات آينده شهر ساري در دوره تقريبا 30 ساله نشان داده شد. براي آشكارسازي و مدل سازي تغييرات كاربري اراضي با استفاده از داده هاي لندست 5، 7 و 8 در محيط GISپرداخته شد. آشكارسازي تغييرات نشان داد در سال 1404 نسبت به سال 1390 مساحت اراضي كشاورزي 85/ 1246 هكتار كاهش و به وسعت مناطق مسكوني به همين مقدار اضافه خواهد شد. پيش بيني تغييرات نشان داد در سال 1418 نسبت به سال 1390 مساحت اراضي كشاورزي 17/ 1227 هكتار كاهش و به وسعت مناطق مسكوني به همين مقدار اضافه خواهد شد.