بررسي ويژگي هاي زلزله هاي نزديك گسل و تاثير آن ها بر رفتار لرزه اي ساختمان ها

زلزله هاي حوزه نزديك و ويژگي هاي آن‌ها همواره به عنوان يك موضوع مهم براي مهندسين زلزله و زلزله‌شناسان مطرح بوده است. اغلب مطالعات انجام شده در اين حوزه در زمينه بررسي مكانيسم اين زلزله ها و تأثير آن بر عملكرد لرزه اي سازه ها مي باشد. مهم‌ترين ويژگي زلزله هاي نزديك گسل شامل اثر پيشروندگي، دامنه نسبي، پريود پالس و تعداد پالس ها در ركورد سرعت مي باشد. پارامتر فاصله نمي تواند براي مشخص كردن زلزله هاي حوزه نزديك يك معيار مطلق باشد، زيرا اگرچه اثرات نزديك گسل با افزايش فاصله، كاهش مي يابند، ولي بعضي پارامتر هاي ديگري بسته به بزرگي و شرايط محل ساختگاه ممكن است افزايش يابد. در طراحي لرزه اي سازه هاي واقع در نزديك گسل هاي فعال خصوصيات زلزله هاي حوزه نزديك بايد لحاظ شود، به ويژه اگر تأثير حركت پيشروندگي در تكان زمين تأثير گذار باشد. تأثيرات زلزله هاي حوزه نزديك بر سازه هاي نرم و سخت در ضوابط لرزه اي برخي از آيين نامه ها لحاظ شده است. در استاندارد 2800 براي تحليل و طراحي لرزه اي سازه هاي واقع شده در حوزه ي نزديك گسل، يك ضريب اصلاح طيف ارائه شده است. در اين مقاله تاريخچه ي تحقيقات صورت گرفته در زمينه خصوصيات زلزله هاي نزديك گسل، اثر آن‌ها بر روي سازه ها و ضوابط آيين نامه هاي دنيا در طراحي لرزه اي سازه هاي حوزه نزديك بررسي شده است.