مقايسه رضايت از زندگي و سبك هاي مقابله با استرس زنان شاغل و غيرشاغل

هدف پژوهش حاضر، مقايسه رضايت از زندگي و سبك هاي مقابله با استرس زنان شاغل و غيرشاغل بود. طرح پژوهش توصيفي از نوع علي- مقايسه‌اي بود. جامعه آماري شامل تمامي زنان شاغل و غيرشاغل شهرستان ساري در سال 1395 بودند كه از بين آنها نمونه اي به حجم 60 نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند (30 شاغل و 30 غيرشاغل). دو گروه از نظر سن، ميزان تحصيلات و عدم مصرف دارو و مواد همتا شدند. ابزارهاي مورد استفاده شامل پرسشنامه رضايت از زندگي (دينر، 1985) و سبك هاي مقابله با استرس (بشارت، 1385) بود. نتايج آزمون t گروه هاي مستقل نشان داد بين رضايت از زندگي زنان شاغل و غيرشاغل تفاوت معنادار وجود ندارد. همچنين نتايج آزمون تحليل واريانس چندمتغيري نشان داد زنان شاغل بيشتر از زنان غيرشاغل از سبك هاي مقابله اي مسئله محور استفاده مي كنند. بنابراين با توجه به نتايج اين پژوهش مي توان گفت با برگزاري كارگاه هاي آموزشي مربوط به سبك هاي مقابله با استرس براي زنان غيرشاغل مي توان به اين زنان در استفاده از سبك-هاي مناسب مقابله با استرس كمك كرد.