فرسودگي شغلي: مروري بر علل و راهكار هاي مداخله اي آن در زنان پرستار و ماماي شاغل در مراكز ارائه خدمات سلامت

فرسودگي شغلي اثرات متعددي در زندگي اجتماعي، فيزيكي و روان شناختي فرد به جاي ميگذارد و منجر به كاهش كيفيت عملكرد كاركنان ميشود. پرستاران و ماماها به عنوان گروه هاي اصلي ارائه دهنده ي خدمات سلامت حرفه ي پرتنشي دارند. لذا مطالعه حاضر با هدف معرفي ابعاد فرسودگي شغلي و ارتباط آن با برخي عوامل فردي- شغلي و ارائه راهكار هاي مديريت و پيشگيري از فرسودگي شغلي در پرستاران و ماماها با مروري بر مطالعات انجام شد. در اين مطالعه پژوهشگر با استفاده از جستوجوي كامپيوتري در پايگاه هاي اطلاعاتي فارسي و انگليسي با كليد واژه هاي مرتبط اطلاعات لازم را بدست اورد. در واقع در اين مطالعه در رابطه با علل، عوارض فرسودگي شغلي در زنان، راهبرد هاي توجه به توسعه روابط بين فردي، مديريت صحيح منابع انساني از قبيل تعيين وظايف و خط مشي هاي متناسب با توان پرستاران و ماما ها، كنترل و تغيير عواملي مانند ساعت و شيفت كاري ، ارائه برنامه هاي اموزشي در خصوص سازگاري با شرايط محيط كار و همچنين انجام تمرينات ورزشي به طور منظم بحث شده است. همچنين در رابطه با رويكردهاي جديد جهت تشويق و ايجاد انگيزه و برگزاري كارگاه كنترل استرس كه موجب باعث كاهش فرسودگي شغلي و افزايش سطح پيشرفت و ارتقاي شخصي كاركنان ميگردد، صحبت شده است.