مدل سازي انرژي و بهينه سازي اگزرژي در نيروگاه آبي كلان

در اين مقاله به مدل¬سازي انرژي، آناليزاگزرژي و بهينه¬سازي آن در يك نيروگاه آبي(نيروگاه آبي كلان) با الگوريتم ژنتيك پرداخته مي¬شود. در اين مدل¬سازي براي اعتبار سنجي، نيروگاه آبي كلان واقع بر سد لار مورد مطالعه قرار گرفته و شرايط بهره برداري آن با نتايج حاصل از بهينه سازي مقايسه گرديده است. با استفاده از معادلات حاكم و نيز روابط پيشنهادي طراحان نيروگاه، مدل¬سازي انرژي صورت پذيرفت. نتايج نشان دادند كه ارتفاع موثر، يكي از پارامترهاي تأثيرپذير از دبي عبوري آب مي¬باشد كه با افزايش آن به صورت تابع درجه دوم هد موثر را كاهش مي¬دهد. در حالت ديزاين بيشترين تخريب اگزرژي مربوط به توربين فرانسيس با 3 مگاوات مي¬باشد. راندمان اگزرژي سيستم در حالت طراحي برابر 86 درصد است. همچنين در اين بهينه سازي مقدار دبي آب بهينه با توجه به توان خروجي از ژنراتور محاسبه گرديده و شرايط بهينه بهره برداري جهت بالاترين راندمن اگزرزي مشخص گرديده است.