ارزيابي تاثيرات منفي آلودگي هوا (گاز ازن، ذرات معلق و...) بر دستگاه تنفسي ورزشكاران

در حين ورزش ميزان تهويه ريوي و ظرفيت انتشار گاز در ريه افزايش يافته و امكان ورود ميزان بالاتري از ذرات معلق و گازهاي آلوده را به داخل بدن فراهم مي سازد. در حين ورزش به خصوص ورزش با شدت بالا به دليل اينكه تنفس عمدتا از طريق دهان صورت مي پذيرد مواد آلاينده و ذرات معلق بدون عبور از سد مخاط بيني كه امكان جذب و به دام اندازي آلاينده هاي هوا را دارد مستقيما وارد مجاري هوايي پايين تر و ريه مي شود. اين مطالعه از نوع كيفي است كه با استفاده از روش اجماع يابي دلفي انجام شده است. جامعه پژوهش را 11پزشك متخصص ريه تشكيل مي دهد. مطالعه حاضر در يك دور نيمه دوم 1395 انجام شد. ابزار جمع آوري اطلاعات دو پرسشنامه محقق ساخته بود. در پرسشنامه مرحله اول، از پزشكان خواسته مهم ترين ابعاد را بيان كنند. در دور دوم، ضمن رعايت بي نامي، ميانه، نما، ميانگين و انحراف معيار ابعاد آلودگي هوا براي اعضاء گزارش شد. همچنين ابعاد جديدي كه اعضا پيشنهاد داده بودند نيز به پرسشنامه مرحله دوم اضافه شد تا مجدداً به رأي اعضاء گذاشته شود. برخي ديگر از داده هاي اين مطالعه از طريق مصاحبه نيمه ساختاريافته جمع آوري شد. سيستم تنفسي اولين ارگاني از بدن انسان است كه در تماس مستقيم با آلودگي هوا قرار دارد و ريه، عضو مسئول جذب اكسيژن هوا و دفع دي اكسيد كربن خون مي باشد، در صورتي كه غلظت آلاينده هاي هوا فراتر از ظرفيت تصفيه ريه انسان باشد، ورود آلاينده ها به جريان خون انجام مي گردد و عوارض قلبي و تنفسي مانند اختلال در انتقال اكسيژن به بافت هاي بدن، افزايش ضربان قلب، سكته قلبي، كاهش ظرفيت شش ها، آسم، برونشيت و سرطان ريه ايجاد مي گردد. عليرغم تاثيرات مثبت ورزش بر سلامت جسم و روح بايد توجه داشت كه ممكن است انجام ورزش در هواي آلوده سبب تشديد اثرات منفي آلودگي هوا بر انسان شود.