اثر آموزش غير خطي بر اكتساب مهارت سرويس بك‌هند كوتاه بدمينتون

يادگيري حركتي يا اكتساب هماهنگي يك فرآيند جست‌وجو براي رسيدن به الگوهاي هماهنگي كاركردي با ثبات است كه يك سيستم مي تواند در طول يك كار يا فعاليت حل و فصل كند. انسان ها به عنوان موجودات پيچيده مي توانند از ميان الگوهاي هماهنگي مختلف بهترين الگو را بر اساس شرايط انتخاب كنند و در ضمن آن به اهداف تكليف دست يابند. لذا هدف پژوهش حاضر تعيين اثرگذاري روش آموزش غيرخطي در اثربخشي حركت و اكتساب مهارت مي باشد. روش شناسي؛ بر اين اساس سرويس كوتاه بدمينتون با استفاده از دو روش آموزش خطي و غيرخطي به تعداد 14 نفر از شركت كنندگان در اين پژوهش آموزش داده شد. روش خطي بر پايه روش هاي سنتي و مرسوم و در مقابل روش غير خطي بر گرفته از پويايي هاي بو شناختي با استفاده از دستكاري قيود به ويژه قيود تكليف (قوانين مربوط به فعاليت و تجهيزات) طرح‌ ريزي و اجرا شدند. دقت اجراي سرويس بك‌هند براي تجزيه و تحليل هاي بعدي انتخاب و از آزمون كواريانس براي سنجش اثر متغيير مستقل استفاده شد. سطح معناداري براي آزمون P ./05 در نظر گرفته شده است.