بررسي اثر هگزان بعنوان كمك حلال بر توليد بيوديزل در ميكروراكتور

بيوديزل آلكيل استري است كه از روغن هاي گياهي يا چربي هاي حيواني در حضور كاتاليست توليد مي شود و به عنوان سوخت در موتورهاي ديزل استفاده مي گردد. اين سوخت شبيه به گازوئيل متداول مي باشد ولي با اين‌حال، ويژگي‌ خروجي‌هاي اگزوز بيوديزل بهتر از گازوئيل معمولي است و سوختي پاك محسوب مي شود. براي جلوگيري از آلودگي محيط زيست و همچنين امكان بازيابي مجدد از كاتاليست هاي ناهمگن به جاي همگن استفاده مي شود. در اين مطالعه از كاتاليست ارزان قيمت رسوب واحد DM استفاده شده است. اين كاتاليست در دماهاي كلسيناسيون بالاتر از °C ٩٠٠ به كلسيم اكسيد و منيزيم اكسيد تبديل مي شود. در اين مطالعه از n- هگزان به منظور كاهش گرانروي روغن و افزايش اختلاط استفاده شده است. همچنين براي كاهش زمان واكنش از يك ميكروراكتور استفاده شد. عملكرد ميكروراكتور به گونه اي بود كه در شرايط تقريباً برابر نسبت به سيستم هاي ديگر سرعت واكنش تا حدود زيادي كاهش يابد. به بيان ساده تر بيوديزل با خواص مشابه درون يك راكتور كاملاً همزده و ميكروراكتور موجود در اين مطالعه به ترتيب در زمان هاي min٤٨٠ و min١٠ بدست آمده است. همچنين نتايج نشان داد كه استفاده از n- هگزان به عنوان حلال، تاثير قابل قبولي بر بهبود درصد خلوص بيوديزل توليدي و در نتيجه بر افزايش محصول مي گذارد