بررسي ميداني انواع خوردگي در شناورهاي آلومينيموي در منطقه دريايي بوشهر وارائه راهكارهاي مناسب براي جلوگيري از خوردگي آنها

خوردگي سامانه هاي رانش وبدنه شناورهاي آلومينيموي يكي از مهمترين عوامل تخريب شناورهاي دريايي بوده، كه اين موضوع به عنوان يكي از زيان بارترين آفت‌هاي شناورهاي دريايي مطرح مي‌گردد.اين زيان‌ها به حدي اهميت دارد كه تحقيق در حوزه‌هاي مربوط به فناوري‌هاي كنترل خوردگي، بخش عظيمي از پژوهش‌ها و تحقيقات كشورهاي پيشرفته را به خود اختصاص داده است. اين مطالعات به تدوين راهبرد‌ها, قوانين، آيين¬نامه ها و روشهاي مؤثري در زمينه پيش گيري و رفع اثرات ناشي ازخوردگي منجر شده كه تحت عنوان مديريت خوردگي مورد مطالعه قرار مي‌گيرند. در ايران نيز به دليل وجود شناورهاي زيادي از جمله شناورهاي آلومينيومي وفولادي، در مناطق مستعد پديده خوردگي, بررسي اين پديده و مديريت آن، از اهميت فوق‌العاده‌اي برخوردار مي‌باشد.هدف مقاله حاضر بررسي انواع خورد‌گي‌هاي موجود درسيستم هاي رانش وبدنه ي شناورهاي آلومينيومي است كه بتواند درك درستي از خوردگي شناورهاي آلومينيومي و انتخاب روشهاي مناسب حفاظت داشت و از صرف هزينه‌هاي هنگفت نگهداري و تعمير شناورهاي آلومينيومي جلو گيري و آمادگي عملياتي و طول عمر آنها را افزايش داد. روش انجام تحقيق به صورت ميداني انجام گرديد كه نتايج تحقيق نشان داد استفاده از روش هاي اعمال جريان، نصب صحيح آند هاي فدا شونده، پوشش هاي رنگي مناسب،براي حفاظت آلياژهاي آلومينيومي براي افزايش طول عمر بدنه وساما نه ¬¬هاي رانش شناور هاي آلو مينيومي در امر كاهش هزيته هاي نگهداري وتعميرات اجتناب نا پذير مي باشد.