توليد نانوالياف الكتروريسي فوق جاذب با استفاده از بتاگلوكان

مواد پليمري فوق جاذب(SAPs) ، شبكه هاي آبدوست هستند كه ميتوانند به مقدار زيادي آب يا محلولهاي آبي را حفظ يا جذب كنند. اگرچه امروزه بيشتر پليمرهاي فوق جاذب به علت هزينه كمتر در قبال بازدهي بالاي مواد سنتيك و پتروشيميايي، برمبناي مونومرهاي اكريليكي هستند، دراين تحقيق براي حمايت از مسائل زيست محيطي، درصدد جايگزيني اين محصولات با نوع طبيعي و دوستدار محيط زيست هستيم. دراين پژوهش نانو الياف فوق جاذب جديد با استفاده از بتاگلوكان (BG)، پلي وينيل الكل ((PVA، پلي وينيل پيروليدون (PVP) و مونت موريلونيت (MMT)، به روش الكتروريسي تهيه گرديد. براي ايجاد اتصال عرضي با استفاده ازآمونيوم پرسولفات (APS) به عنوان آغازگر ومتيلن بيس آكريل آميد (MBA) به عنوان كراس لينك كننده مورد استفاده قرار گرفت. تاثير ميزان بتا گلوكان و PVP , PVAدرميزان تورم نانو الياف فوق جاذب مورد بررسي قرار گرفت. قطر و ساختار نانو الياف الكتروريسي شده توسط ميكروسكوپ الكتروني روبشي SEM))، شناسايي گروه هاي عاملي موجود در نمونه توسط طيف سنجي مادون قرمز (FTIR) مورد بررسي قرارگرفت. نانو الياف فوق جاذب توليد شده PVP/PVA/BG با نسبت هاي ۶/۱۲/۵۰ درصد نشان داد كه ۱۱۹۰% در آب متورم ميشود.