تبيين مفاهيم انگاره هاي شيعي در معماري اسلامي با رويكرد كتيبه در هاي ابيانه

در قرون متمادي از آغاز تا به امروز يكي از مهمترين مفاهيمي كه توسط انسان با بهره گيري از تمام بضاعت هنري به منصه ظهور رسيده، ابراز اعتقادات مذهبي است. علاوه بر نوشته ها، اشكال هندسي، نقاشي ها و حكاكي هاي بجاي مانده بر عناصر معماري معابد عتيق )پرستشگاه هاي مصر باستان و زيگورات ها (، انگاره هاي نقش بسته بر كنيسه ها، كليساها و مساجد نيز مؤيد اين مطلب است. اسلام و به تبع آن تشيع نيز از اين قاعده مستثني نمي باشد. در قلمرو معماري اسلامي، هر كجا كه حكام شيعه حكومت كرده اند آثار و نشانه هاي تفكر شيعي قابل رويت است. اين پژوهش با گرد آوري داده هاي مورد نياز )ميداني-كتابخانه اي( در پي بررسي و شناخت انگاره هاي شيعي موجود بر روي كتيبه درهاي روستاي تاريخي ابيانه از طريق مقايسه آن ها با مفاهيم شيعي است. خوانش و برداشت اين عناصر بدون پرداختن به مفاهيم آنها توسط پژوهشگران پيشين، ضرورت انجام اين پژوهش را در پي دارد، از اين رو تبيين فلسفه شكل گيري اين انگاره ها نيز از ديگر اهداف و نتايج اين پژوهش توصيفي- تحليلي مي باشد.