فن امروز و هنر ديروز رسانه عكاسي ابزاري براي ارتقاي هنرهاي سنتي ايران

هنرهايسنتي، هنرها و صنايع بديعي است كه جوهر آن برگرفته از مبدأ وحياني و داراي صورتي متناسب با آن گوهر است و تأسيس آن به نحههوي با اولياي دين و يا تجليات باطني هنرمندان مربوط ميشود. اما نكته اينجاست كه ما به عنوان ميراثداران اين هنرها تا چهه انهداز در جهت حفظ، اعتلا و نوآوري در آنها تلاش ميكنيم و اينكه آيا امروز هنرهاي سنتي ايران همان جايگا سابق را ميان مخاطبان دارند يها در عرصه رقابت با ساير هنرها در حال رنگ باختن هستند؟ به نظر ميرسد در دنياي كنوني شايد نتوان با همان ابزار قديمي و شيو هاي سنتي به خلق آثار هنري پرداخت، به همين جهت براي معرفي نوآورانه اين آثار نيازمند ابزاري جديد و همگام با جهان امروز هستيم، يكي از موثرترين اين ابزارهاي ارتباطي، عكس است. عكس، بر اساس الگويي كه متكي به دو شاخص زمان و مكان است ميتواند به شيو اي نوين پاسخگوي مناسبي براي ذائقه مخاطبهان امهروز باشد. مهمترين نتيجهاي كه در اين پژوهش بدان به آن دست خواهيم يافت، اين است كه اگر به عكاسي به عنوان يك زبان بياني بنگريم، ميتهوان آن را ابزاري توانمند در نظر گرفت كه پتانسيل دروني مناسبي براي ارتقاي جايگا هنرهاي گوناگون در جهان امروز دارد.