قابليت كاربرد روايت نذورات سنتي ايران در توليدات پويانمايي ملي

مقاله حاضر به بررسي مفهوم روايت، كه حلقهاي مفقوده در بسياري از پويانماييهاي ملي ايران است، ميپردازد. اين پژوهش سعي دارد تا با الهام گرفتن از نحوه روايت سنت نذر در جامعه سنتي ايران، به بازنگري دوبارهاي با استفاده از علم هرمنوتيك متن به رابطهاي جديدي ميان جامعه سنتي ايران با جامعه معاصر آن برسد، كه ماحصل اين دستاورد را ميتوان در صنعت پويانمايي ملي به كار برد. از جمله اهداف اين پژوهش شناخت نقش داستاني روايتهاي نذورات در جامعه سنتي ايران است. گزارههاي مهم فرهنگي و تاريخي موجود در اين روايتها به لحاظ عينيت و قطعيت مرجعي مناسب براي خلق نوآوري در حوزه پويانمايي ملي ميباشد. اين مقاله با روش تحليلي- توصيفي در پي پاسخ به اين سوال اصلي است كه چگونه ميتوان از روايت نذورات سنتي ايران در توليدات پويانمايي ملي بهره جست؟و چه راهكارهايي را ميتوان ارائه داد؟ نتايج حاصل از تحقيق بيانگر اين مطلب است كه آنچه موجب ميشود فيلمهاي پويانمايي با وجود استفاده از اتمسفر خيالانگيز ايراني در تمام جهان مورد توجه واقع شود، به نوعي همه فهم كردن قواعد روايتي ايراني ميباشد. شايد بهتوان از اصطلاح ترجمه بصري مليتهاي مختلف و برداشت آنها نسبت به هنر و فرهنگ ايراني نام برد.