نقش مديريت گردشگري دركاهش فقر در جامعه

گردشگري تأثير فراواني در ابعاد اقتصادي،فرهنگي و سياسي كشور مي‌گذارد. گردشگري اشتغال ايجاد مي‌كند،سرمايه‌هاي اقتصادي را به جريان مي‌اندازد،به دنبال‌ افزايش تقاضا براي سفر به داخل كشور امنيت داخلي را افزايش مي‌دهد و به مشروعيت‌ سياسي در سطح بين المللي مي‌انجامد و امروزه سفر نه اسباب تفريح و سرگرمي كه به‌ تدريج به ابزار شناخت و آگاهي زندگي مردمان،تفاهم با ديگران،و فراتر از آن به‌ شناخت جهان پيرامون،حقايق آن و غناي بينش و نگرش آدميان به مفاهيم زندگي‌شان‌ تبديل شده است. در اين تحقيق بدنبال بررسي اين سوال هستيم كه آيا فقر مي تواند بر ميزان ورود گردشگر تاثير گذار باشد و بالعكس؟ به همين منظور از چهار شاخص فقر، ضريب جيني، نرخ بيكاري، توسعه منابع انساني كه هر كدام به گونه مستقيم و يا غير مستقيمي به منظور بيان وضعيت رفاه در جوامع معرفي گشته اند استفاده نموديم و رابطه هر يك از اين موارد با ميزان ورود گردشگر به كشور مورد بررسي قرار داديم. نتايج بررسي روابط بين اين شاخص ها نشان داد كه رابطه معني داري بين شاخص فقر و نرخ بيكاري با ميزان ورود گردشگر به كشور وجود دارد. حال آنكه وجود رابطه بين شاخص هاي توسعه منابع انساني و ضريب جيني با ميزان ورود گردشگر تاييد نگرديد.