شماره ركورد كنفرانس :
3966
عنوان مقاله :
آبگيري از تصفيه زيستي پساب
پديدآورندگان :
اسدي محمد mohammadasadi7590@gmail.com دانشگاه پيام نور شيراز; , بازيار الهه bazyar.elahe@gmail.com دانشگاه پيام نور شيراز; , ابريشمي شيرازي نازنين n.abrishami@yahoo.com دانشگاه شيراز; , مكارم محمدامين amin.makarem@gmail.com دانشگاه شيراز; , جعفري فرد عليرضا alireza.jafarifard@gmail.com داننشگاه پيام نور شيراز;
كليدواژه :
يك پارچه سازي , پالايش , مقاومت , جلبك فعال
عنوان كنفرانس :
چهارمين همايش ملي علوم و فناوري هاي نوين ايران
چكيده فارسي :
تصفيه فاضلاب بيولوژيكي مواد زيستي، نيتروژن و فسفر را از فاضلاب حذف مي‌كند كه با استفاده از زيست توده‌هاي ميكروبي (لجن فعال، بيو فيلم،گرانول) از مايع در يك جداساز يا غشاء جدا شده است. آبگيري مستقيم اغلب با استفاده از فيلتر‌هاي كمربند و سانتري‌فيوژ‌هاي دكانتر پيش ازآن‌ها كه افزايش يابد انجام مي‌شود و يا آن را توسط لجن معدني آبگيري مي‌كنند. اين مقاله به بررسي كل پارامترهاي اصلي آبگيري براي لجن مي‌پردازد، تصفيه و تحكيم بهترين آبگيري براي لجن‌هاي فعال و مستحكم مشاهده شده است. توده‌هاي متراكم بودن سلول‌هاي تكي و مواد پليمري خارج از سلولي حل شده يون‌هاي چند ظرفيتي مثل يون‌هاي كلسيم، استحكام و توانايي آبگيري توده را اصلاح مي‌كند، در‌حالي‌كه يون‌هاي سديم (از جاده‌هاي نمكي، نفوذ آب دريا و صنعت) توانايي آبگيري را به علت تجزيه توده‌ها در رسانايي بالا كاهش مي‌دهد. آبگيري به علت تجزيه توده به طور چشم‌گيري در PH بالا كاهش مي‌يابد.. سطوح برشي بالا توده‌ها را از بين مي‌برد و آبگيري را كاهش مي‌دهد. بنابراين مكش و اختلاط مي‌بايست ملايم و در لوله‌ها بدون خم شدگي صورت پذيرد.
