بررسي ارتباط رفتار مربي گري با انگيزش پيشرفت و عملكرد تيمي بازيكنان بدمينتون استان هرمزگان

هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط رفتار مربي گري با انگيزش پيشرفت و عملكرد تيمي بازيكنان بدمينتون استان هرمزگان مي باشد. پژوهش، از نظر هدف كاربردي و از نظر روش اجرا از نوع توصيفي – پيمايشي (همبستگي) است. براي جمع آوري اطلاعات و داده هاي مورد نياز از بررسي هاي اسنادي، كتابخانه اي و مطالعات ميداني(پرسشنامه) استفاده شده است. پرسشنامه پژوهش برگرفته شده از پرسشنامه رفتار مربي گري مارتين و بارنز (1999) و پرسشنامه انگيزش پيشرفت گيل و ديتر (1988) است. كه روايي آن به روش محتوايي و پايايي آن با استفاده از آزمون آلفاي كرون باخ براي پرسشنامه رفتار مربي گري 74/0 و پرسشنامه انگيزش پيشرفت 73/0 محاسبه شده است. جامعه آماري پژوهش برابر با 170 نفر بوده كه جهت در نظر گرفتن صحت پرسشنامه ها، 150 بازيكن به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند و پرسشنامه بين آنان توزيع و جمع آوري گرديد. داده هاي حاصل از پرسشنامه ها جهت بررسي فرضيه هاي پژوهش ابتدا با استفاده از آزمون يك نمونه اي كالموگروف – اسميرنوف براي سنجش نرمال بودن متغيرها مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند و سپس براي بررسي روابط ميان متغير رفتارهاي سه گانه مربيان و انگيزش پيشرفت از ضريب همبستگي پيرسون و جهت بررسي روابط ميان رفتار هاي سه گانه مربيان و عملكرد تيمي از ضريب همبستگي اسپيرمن، رگرسيون چند گانه هم زمان، رگرسيون رتبه اي و مدل معادله ساختاري استفاده شده است. يافته ها پژوهش نشان دادند كه دهد بين مولفه هاي رفتار مربي گري(رفتار واكنشي مثبت، رفتار واكنشي منفي، رفتار طبيعي و رفتار كلي) با انگيزش پيشرفت و عملكرد بازيكنان بدمينتون استان هرمزگان ارتباط معنادارى وجود دارد. بنابراين ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ ﺑﻬﺮه ﺟﻮﯾﯽ از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي آﻣﻮزﺷﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي آﻣﻮزش و ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻣﺮﺑﯿﺎن بدمينتون در ﺳﻄﺢ استان، ﺑﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪﻫﺎي ﻋﻠﻤﯽ و ﭘﮋوﻫﺸﯽ و دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻋﯿﻨﯽ، در اﯾﻦ راه ﻣﺮﺑﯿﺎن را ﯾﺎري ﮐﺮد.