مطالعه ي تأثير حاكميت بر سويه هاي اجتماعي ”صنعتِ“ فرش ايران (با تمركز بر تجارتِ فرشِ دستباف)

فرشِ دستباف، به واسطه ي خلاقيت و بارقه هايي كه از باورهاي كهن در تار و پود خود دارد با هنر، و به سبب فرايندِ توليد و صادرات و نظارت بر آن، با صنعت ارتباطي تنگاتنگ دارد؛ در اين راستا رابطه ي دوطرفه بين حاكميت و جامعه ي هنر-صنعتِ فرش شكل ميگيرد. حكومت، همواره تأثيرات فراواني بر زيرساختهاي تحت حاكميت خود ميگذارد. قوانين و شرايط وضع شده از سوي حكام، اوضاعِ جامعه و پيامدهاي آسيبهاي اجتماعي، خواسته يا ناخواسته بر روي هنرمندانِ اين عرصه و آثارشان)در طراحي، رنگ و غيره( تأثير گذاشته است. كمتر پژوهشي را ميتوان يافت كه تأثير متقابل حاكميت و شرايطِ جامعه ي فرش را محور مطالعات و پژوهش قرار داده باشد. از اينرو، مطالعه ي سير تحول شرايطِ اجتماعي و حاكميت)در جريانِ مديريت( ضروري به نظر ميرسد. افزون بر اين، طرحِ اين موضوع و روشن كردن نقاط ضعف و قوت، ميتواند راهكارهاي مفيدِ فايده براي حال و آينده فراهم آورد و الگويي براي بهبود و پيشرفت و اعتلاي شرايطِ كنوني ارائه دهد.از اين رهگذر نوشتار پيشِ روي كوشيده تا با نگاهي توصيفي و با شيوهي كتابخانهاي، اسنادي به بيان و تحليل تاريخچهاي از شرايط هنر-صنعتِ فرش متأثر از حاكميتها و مديريتهاي گوناگون، بهويژه در زمينه ي تجارت بپردازد. تأثير قابلِ توجه و مستقيمِ حاكميت بر سويههاي گوناگونِ جامعه ي درگير فرش)طراحان، رنگرزان، بافندگان، كارگاههاي قاليبافي و غيره(، ارتباطِ مستقيمِ مديريتِ كارآمد با سير صعودي و تحولاتِ سازنده در عرصه ي بين الملليِ آن از جمله مباحثِ مطروحه در اين نوشتار است. افزون بر اين رويكردهايي چون برنامههايي با اهدافِ كوتاه مدت و نتايجِ زودرس، عدم نظارتِ دقيق بر فرايندِ توليد و تجارتِ آن، فقدانِ تبليغاتِ مكفي و بسياري ديگر از جمله دلايل افول از جنبهي مديريتيِ اين عرصه ي بيبديلِ هنري است. حال آنكه نقشِ حكومت در گذشته و تطبيق آن با شرايط فعلي نيز در اين مقاله بحث شده است.